sinds dinsdag is mijn relatie van zes jaar met een heel speciaal iemand op de klippen gelopen. Zij heeft ongeveer drie maanden geleden gevoelens gekregen voor iemand van haar werk en een maand geleden is ze zelfs met hem een korte relatie begonnen (3 dagen) maar ze kon mij niet uit haar hoofd zetten. Ik heb besloten alles te vergeten en opnieuw te beginnnen maar de gevoelens bij haar zijn nog niet weg en ze wil nu toch een einde maken aan onze relatie. Sinds dinsdag is het zover maar toch lijkt ze me nog niet helemaal zeker. Ik ben al in een depressie gevallen de vorige keer en wil dit kost wat kost nu vermijden. Maar ondanks alles blijf ik toch geloven dat alles goed zal komen en we terug zullen kunnen herbeginnen. Dit lijkt mij toch niet de goede methode om alles op een rijtje te krijgen. Toch kan ik het ook niet over mijn hart krijgen om van de ene dag op de andere haar te vergeten, omdat ik nog heel veel van haar jou. Iemand tips hoe ik me best gedraag en hoe haar aan te pakken om het toch nog geregeld te krijgen. Ik weet dat ze heel hard twijfelt aan haar nieuwe vlam (is eigenlijk haar type niet) maar ze heeft blijkbaar wel genoeg gevoelens voor hem om alles op het spel te zetten. Er is hoegenaamd geen ruzie tussen ons maar durf niet te hopen dat alles nog goed zal komen.
Over een verliefde vriendin kan ik goed meepraten (zie: ''vriendin steeds verliefd op een ander'', gistermiddag geplaatst). Hoewel jouw situatie niet vergelijkbaar is met de mijne, helpt het je misschien als ik vertel hoe ik omga met de verliefdheden van mijn eigen vriendin.
Het klinkt hard, maar ik denk dat de enige manier waarop jouw vriendin weer helemaal (en oprecht) voor jou zal kunnen gaan is haar zelf te laten ontdekken dat jij de beste kandidaat voor haar bent. Om tot die ontdekking te komen is het voor haar misschien noodzakelijk om iets met haar nieuwe vlam aan te gaan. Als haar romantische beeld van hem niet klopt zal dat snel blijken. Aan jou de frustrerende taak om af te wachten.
In dit proces leer je zelf ook veel: blijft jouw gevoel voor haar onverminderd bestaan...? Of anderzijds: is ze het wachten eigenlijk wel waard?
bedankt voor de reactie, ik kan er veel moed uit halen.
Het zal inderdaad heel moeilijk zijn om haar bij iemand anders te zien, heb er al veel met haar over gesproken (ze zegt altijd dat ze niet direct een relatie met hem zal aanknopen maar het verleden heeft anders geleerd.)
Ik ga er vanavond in die zin nog eens met haar over spreken. Ik heb haar een maand geleden al gezegd dat ik kan wachten (de liefde is bij mij nog heel sterk aanwezig). Een oplossing zou een tijdelijke break kunnen zijn. Groot probleem hierbij is dat de nieuwe vlam dan ongeloofelijk zielig begint te doen en op haar gemoed begint in te praten (huilbuien aan gsm, gedichtjes kortom dingen die vrouwen aantrekken maar waarvan het getrouwheidsgehalte niet direct meetbaar is. Ik bedoel mooie woordjes komen niet altijd uit het hart --- kan ze natuurlijk over mijn mooie woorden ook denken)
Ik zou ze wel kunnen laten gaan bij hem uit liefde voor haar ( en uit hoop dat ze erachter komt dat hij niets voor haar is) maar heb tegelijk doodsangsten dat het wel goed zou lukken en dat ik ze voorgoed zal kwijt zijn.
hey jempi en pol2006
het onderwerp ligt me ook een beetje spijtig genoeg, 3 jaar had ik een relatie met mijn vriendin en dit is nu al zes weken voorbij. Ze werd verliefd op iemand van mijn voetbalploeg dan nog. Ik heb al afgezien , eerste week thuis gezet van werk en nu is het al iets beter als de eerste weken maar er gaan geen vijf minuten voorbij of ik denk er aan.
Tot hiertoe hebben ze nog geen relatie (bij mijn weten). En doordat ik mezelf steeds voorneem geen smsjes meer te sturen of wanhopig te bellen of mailen heb ik verleden week een bericht gekregen van haar met de melding dat ze gehoord heeft dat ik al aanpap met een ander en dat ik haar drie jaar voorgelogen heb over mijn gevoelens voor haar. Ik weet dus in mijn achterhoofd dat ik te maken had met het verkeerde meisje. Maar ook ik heb het heel moeilijk om haar los te laten en ik hoop stiekem dat ze haar fouten inziet maar een mens kan je niet zomaar veranderen. Het is tijd om ze te vergeten en dat is damn hard.
Sterkte mannen want de vrouwen zijn op dit gebied geen watjes.
Ik wil graag even mijn mening geven...Je kan er natuurlijk niets aan doen als je gevoelens krijgt voor een ander, hoe goed je relatie ook is. Jullie moeten niet aan jezelf gaan twijfelen, het is gewoon niets wat ieder mens kan overkomen....
Maar ik vind wel dat jullie de mening en het gevoel van je ex moeten respecteren, en haar (hoe moeilijk het ook is) uit je hoofd zetten, als jullie ment to be zouden zijn, dan komt het vroeg of laat toch wel goed...Maar mischien is dat niet zo...Liefde is veel, maar niet alles in het leven! Zet je leven er niet voor stil, ga gewoon door! Kom op, er zwemmen meer visjes in de zee...
Toch sterkte van een vrouw gewenst!
En nee ik ben niet onervaren, de eerste jongen van wie ik echt gehouden heb, is met mij een relatie begonnen omdat hij nog steeds van zn ex hield, en later weer bij mij terug gekomen uit plichtsgevoel omdat ik zwanger van zn kind was...Dus gedumpt 2x door dezelfde, en heb nu geleerd dat je er heus wel over heen komt, hoe speciaal, lief, mooi, perfect diegene ook was...