Moeder-dochter relatie

[Ienxvert]

Hi to all!

Mijn moeder is introvert, ik niet. Ik ben op zoek geweest naar info over introvertheid. (het merendeel onderschrijft een toon dat introverte mensen toch goed zijn (waarom zou dat niet zo zijn??).) Maar over hoe ik het beste met mijn introverte moeder kan omgaan, is nagenoeg niks te vinden.

Heeft er hier iemand tips over het onderwerp, hoe kan dochter het beste halen uit relatie met introverte moeder?

Vriendelijke groeten,

Ienxvert

[vechter]

geen idee, het accepteren misschien, ik ben een extraverte moeder met een introverte dochter

[Ienxvert]

Accepteren -> uiteraard. Ze kan (momenteel) niet anders.

Het heeft bij haar o.a. tot gevolg dat ze heel veel dingen als een bijkomende grote last voor haar ziet. Ik heb dat in het verleden persoonlijk opgenomen, met alle gevolgen vandien.

Ik begin het te leren om een onderscheid te maken tussen hoe ze zich uitdrukt en wat ze eigenlijk bedoelt. En het helpt om te spreken in termen als 'dat is goed, en zo zou het nog fijner kunnen zijn', op een prettige manier (bijvoorbeeld als ik geirriteerd ben, moet ik er eerst voor zorgen dat ik dat niet meer ben). Dat kost tijd en heeeel veel training, maar ik ga er ook wat aan hebben later! Helaas is de situatie zo ook dat ik thuis mijn eindwerk maak (ook een levensproject, lijkt het). En ik weet niet of ik die twee kan blijven combineren.

Heeft iemand daar ervaring mee?

[vechter]

één ding, jij bent niet verantwoordelijk voor de problemen van je moeder. Zij moet er voor jou zijn en niet omgekeerd, als jij nu de reddersrol op je gaat nemen is de kans heel groot dat je dat de rest van je leven blijft doen met als gevolg dat je overal energie insteekt behalve in jezelf.
liefs Bianca