Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Moet ik even kwijt

Hoi,

Ik loop al een tijdje bij de psycholoog, maar in de afgelopen weken heb ik een enorme stap gezet. Ik heb al mijn gebeurtenissen van het verleden opgebiecht. Dit moest ik van mezelf uiteindelijk doen, omdat het herstelproces anders geblokkeerd zou worden. Dit opbiechten heeft mij enorm veel energie en pijn gekost. De afgelopen dagen heb ik zeer angstige dagen gehad, met veel verdriet en zenuwachtigheid. Dit was voor mij heel heftig. Echter voel ik de afgelopen twee dagen gek genoeg niets meer. Net of het me niet meer kan schelen. Het probleem in dit geval is, is dat ik dan weer ga denken: 'klopt het wel dat ik niets voel? Heb ik de hulp dan echt nog wel nodig?' Ik probeer dan ook de negatieve gevoelens weer terug te krijgen, zodat ik weet waarvoor ik hulp krijg. Want het probleem is namelijk dat ik op het ene moment niets voel en op het andere moment overweldigd wordt door angst en paniekaanvallen, waarbij vele doemscenario's mijn gedachten passeren. Dat heen en weer geslinger is zo vervelend. Vrolijk of verdrietig zijn kost me al veel moeite. Is het normaal dat je na een aantal heftige dagen even niets meer voelt? Is de hulp, bij het emotieloos zijn en het denken dat je geen hulp meer nodig hebt, juist niet op z'n hardst nodig? Ik weet het even niet meer.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Moet ik even kwijt

Ik denk dat je een aantal denkfouten maakt. Het lijkt me in ieder geval zinloos om te proberen negatieve gevoelens op te roepen om jezelf te overtuigen dat de psychische hulp die je krijgt werkelijk noodzakelijk is. Dat is het paard achter de wagen spannen, het lijkt zelfs of het ingegeven wordt door een soort van ontkenning.

Ondanks het feit dat de bekentenis je veel pijn en energie heeft gekost, moet het ook een gevoel van opluchting gegeven hebben, anders zou je namelijk niet in neutrale en relatief 'emotieloze' toestand kunnen komen. Het lijkt me raadzaam om de emotionele processen die je de afgelopen weken hebt doorgemaakt met je psycholoog te bespreken. Het feit dat je angst- en paniekaanvallen hebt lijkt me voldoende reden om niet te stoppen met de hulp.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Tijdelijke gevoelloosheid kan ook bij een depressie horen. Dan kan het je allemaal even niet meer schelen. Het is dus niet zo vreemd. Ik denk persoonlijk dat het een soort zelfbescherming is. Je hebt allemaal heftige dingen naar boven gebracht en nu voel je als bescherming even niets meer, omdat het anders te heftig zou zijn. Het is wel goed dat je het besproken hebt, en het lijkt me ook goed om de volgende keer te bespreken wat het met je gedaan heeft.
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Moet ik even kwijt

Het "niets" meer voelen kan een beschermingsmechanisme van je psyche zijn om de "overload" van emoties te blokkeren. Je ziet dit vaker bij mensen die depressief zijn. Dan raken ze "afgevlakt" zoals dat heet. Ze voelen niets meer. Daardoor voelen ze ook geen pijn, verdriet of andere nare gevoelens meer, echter het neemt vaak ook gevoelens van blijdschap, vreugde en warmte weg. Antidepressiva (medicatie) vlakken ook vaak gevoelens af. Ik weet niet of je die slikt?

Als je last hebt van angst en paniekgevoelens dan is dat een signaal dat er nog wel e.e.a. zit wat nog onbewust is. Immers is de angst niet gericht tegen iets specifieks maar meer een paniekgevoel. Knap van je dat je begonnen bent met het deblokkeren van al die moeilijke dingen door er over te gaan praten. Dit is het begin van heling. Durf nu ook door te zetten, nu het moeilijk wordt.
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Dank voor de reacties hier.

Het afgelopen weekend was vooral weer 1 van afgevlakte emoties (ik slik overigens geen medicijnen). Het was een apart weekend, waarin ik moeite had met lachen, genieten van dingen, gesprekken voeren met mensen en vooral inzat over mijn eigen emoties.

Hoe kan het dat het zo van hort naar her schiet? De ene keer angstig, dan afgevlakt, vervolgens voelt het weer goed, maar raak ik weer zenuwachtig, angstig en boos. Ik word er zo moe van dat mijn emoties helemaal op hol zijn geslagen. Het is vervelend. Komt dit door de geheimen die ik meer dan tien jaar heb opgekropt en die er nu uit zijn? Zo'n emotionele achtbaan heb ik nog nooit meegemaakt.
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Dat is vaak zo als je wat dieper komt met therapie, dat je in allerlei verschillende emoties schiet achter elkaar. Dat is heel verwarrend, maar wel een teken dat er van binnen iets aan het veranderen is, en eigenlijk is dat dus goed. Maar je moet er wel goed met je therapeut over blijven praten om het in de goede richting te sturen.
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Mickey~ schreef:Dat is vaak zo als je wat dieper komt met therapie, dat je in allerlei verschillende emoties schiet achter elkaar. Dat is heel verwarrend, maar wel een teken dat er van binnen iets aan het veranderen is, en eigenlijk is dat dus goed. Maar je moet er wel goed met je therapeut over blijven praten om het in de goede richting te sturen.
Dit is wel geruststellend om te lezen. Ik had echt het gevoel dat ik niet meer spoorde. Met mijn therapeut blijf ik juist nu heel erg praten. Ik wil er vanaf, dat kan alleen door te praten.
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Ik heb hetzelfde als jou gehad en nu soms nog, maar daarna is het steeds stukken verbeterd.
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Mickey~ schreef:Ik heb hetzelfde als jou gehad en nu soms nog, maar daarna is het steeds stukken verbeterd.
Had jij ook het gevoel dat je er nooit meer uitkwam?
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Ja, ik had zelfs tegen mijn therapeut gezegd dat ze me moest laten opnemen op een gesloten afdeling omdat ik helemaal gek aan het worden was! :D
Daar was ze het niet mee eens.... het was normaal in de war te raken en allerlei wisselende emoties te hebben als je intensief in therapie bent. Maar ik ben er dus wel uitgekomen! En het gebeurt nog steeds weer, maar dan kom ik er ook wel weer uit. Dus jij vast ook!
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Mickey~ schreef:Ja, ik had zelfs tegen mijn therapeut gezegd dat ze me moest laten opnemen op een gesloten afdeling omdat ik helemaal gek aan het worden was! :D
Daar was ze het niet mee eens.... het was normaal in de war te raken en allerlei wisselende emoties te hebben als je intensief in therapie bent. Maar ik ben er dus wel uitgekomen! En het gebeurt nog steeds weer, maar dan kom ik er ook wel weer uit. Dus jij vast ook!
Dat ik mijn leven lang hiermee ga lopen dat heb ik inmiddels geaccepteerd, alleen hoe ik ermee om moet gaan weet ik nog niet. Dat ga ik vanaf nu leren.

Fijn dat jij er bent uitgekomen. Dat geeft mij kracht en moed. Als je nu weer een soort van terugval hebt, wat doe je dan?
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Als ik een terugval heb, wat nog heel regelmatig zo is, dan ben ik daar meestal verdrietig en teleurgesteld om, dus daar kan ik nog niet zo goed mee om gaan. Daar kan ik je (nog) geen tips over geven helaas.
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Vandaag weer een gesprek gehad, was wel even goed om bepaalde dingen te vertellen over gebeurtenissen van afgelopen week. Waarin ik weer tegen genoeg dingen ben aangelopen wat met (extreme) onzekerheid te maken. Alles is een gevolg van de geheimen die ik onlangs heb verteld. Verder zijn we gestart met cognitieve gedragstherapie, waarin ik bepaalde dingen weer moest ophalen. Ondanks dat ik altijd wat warrig een verhaal vertel, kostte me het niet extreem veel moeite om bepaalde dingen te vertellen.

Echter voelde ik me na het gesprek (op de terugweg) en eenmaal thuis aangekomen zeer ellendig. Het gevoel dat de therapie niet gaat helpen en ik dus eeuwig in deze ellende blijf hangen. Ook nog een gevoel wat ik niet kan uitleggen. Het is zeer onrustig, waar ik ook moe van word. Vaak voel ik me na een gesprek wel wat opgeluchter, maar nu juist helemaal niet. Kan het, ondanks dat ik bepaalde dingen nu in wat meer detail heb verteld en wat me niet heel veel moeite kostte, toch dat ik er onbewust veel last van heb? Omdat ik nu nog meer heb verteld over gebeurtenissen in het verleden, die ik jaren heb opgekropt?
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Nou ik denk dat het wel goed is juist. Toen ik therapie had die niet hielp was ik opgelucht na een gesprek maar het hielp niet op de lange termijn. Nu ben ik na een therapiesessie meestal (niet altijd) wat van slag, soms ga ik zelfs wel eens even slapen erna. Ik moet daarna altijd dingen verwerken die we besproken hebben, die allerlei gevoelens oproepen. meestal sombere... dus ik herken je verhaal wel. Dan na een dag of soms na twee dagen gaat het weer weg en ben ik weer klaar voor het volgende....
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Mickey~ schreef:Nou ik denk dat het wel goed is juist. Toen ik therapie had die niet hielp was ik opgelucht na een gesprek maar het hielp niet op de lange termijn. Nu ben ik na een therapiesessie meestal (niet altijd) wat van slag, soms ga ik zelfs wel eens even slapen erna. Ik moet daarna altijd dingen verwerken die we besproken hebben, die allerlei gevoelens oproepen. meestal sombere... dus ik herken je verhaal wel. Dan na een dag of soms na twee dagen gaat het weer weg en ben ik weer klaar voor het volgende....
Fijn dat je zo vlot reageert. Dit is allemaal nieuw voor me, ik leer een heel nieuwe ik kennen. Dat is misschien wel goed, maar op dit moment nogal lastig. Want wie ben ik eigenlijk? Mijn psycholoog zei wel dat ik me erop voor moet bereiden, dat er in de komende weken ook veel rotdagen tussen gaan zitten. Dit omdat we in de wond porren. Ik kijk er tegenop, naar uit en nogal onwetend tegen aan. Wat ga ik krijgen? Gaat het allemaal helpen? Vragen, vragen en nog eens vragen.
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Ja dat snap ik. Het is ook eng.... van veranderen raak je in de war en van de gesprekken vaak ook. Er wordt gesleuteld aan je denkmanieren onder andere. Dat is heel verwarrend en eng. Want je hield je vast aan hoe je het tot nu toe deed. En nu staat dat allemaal op zijn grondvesten te schudden. Maar je kunt het, dat weet ik zeker! En verandering is in het begin doodeng, daarna verwarrend, en uiteindelijk juist helemaal geweldig! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Dank je wel Mickey. Dit stelt me voor nu gerust! :)
Gebruikersavatar
antje
Berichten: 33
Lid geworden op: 06 mar 2016 10:16

Re: Moet ik even kwijt

Ik denk dat het normaal is dat je na een therapie het zwaar hebt, je moet er eerst door voor je kan verbeteren. Zelf ben ik nooit opgelucht na een therapie, wel een tijdje nadien soms. Maar na een sessie voel ik een opgekropt gevoel, die staat op barsten. Meestal wil ik dan direct terug mijn psycholoog contacteren, dat hij zou weten hoe ik me voel dat moment. Maar dat doe ik niet, ik schrijf het wel van me neer, voor mezelf en soms voor de week erna mijn volgende sessie. Dus ik denk dat het normaal is dat je niet opgelucht terugkomt. Alles moet eerst naar boven komen voor het werkt , volgens mij hé dan. 3some
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Helemaal niet gereageerd Antje, maar mooi bericht! Geruststellend ook.

Afgelopen week weer een gesprek gehad. Ik krijg een nieuwe diagnose en voor nu lijkt het een dwangstoornis te gaan worden. Kans is groot dat dit zeer binnenkort ook bevestigd wordt. Ik was na het gesprek opgelucht dat ik het eindelijk een naam kan geven. Al zit ik daarna meteen weer met oude gedachten in mijn hoofd: "Ik voel me nu beter, heb ik de behandeling nodig? Ja natuurlijk heb ik die nodig. Maar waarom voel ik me dan iets beter? Ik kan niet zonder de behandeling, straks heb ik een terugval en loopt de behandeling niet meer omdat ik die gestopt ben? Gaat het wel helpen? Hoe moeilijk of gemakkelijk gaat het worden?" Deze vragen wisselen zich bijv. in een rap tempo af in mijn hoofd en dat gaat het grootste gedeelte van de dag wel zo door. Ik weet niet hoe ik me daar bij voel. Of dit nou goed of fout is. Daarnaast spelen er ook wel andere dingen. Die gedachten komen en gaan, komen en gaan, komen en gaan.

Nu ik dit zo opschrijf zie ik natuurlijk in dat dit ook een groot onderdeel van mijn probleem is. Raar dat je constant twijfelt of je het wel nodig hebt, maar dat je dan juist met het probleem bezig bent. Ik heb wel constant een onderbuikgevoel. Ik ben zo bang dat de behandeling stopt en het dan weer terugkomt. Terwijl de behandeling niet gaat stoppen. Rationeel gezien weet ik dit, qua gevoel schopt dit me hele tijd heen en weer.
Gebruikersavatar
Mickey~
Berichten: 319
Lid geworden op: 16 mar 2016 17:57

Re: Moet ik even kwijt

Denk je echt dat je het niet nodig hebt of gun je het jezelf niet? Het lijkt me fijn voor je als je kunt leren hoe je met je dwang om kunt gaan, zodat je er minder last van hebt. Je hoeft echt niet zwaar suïcidaal te zijn om hulp te verdienen hoor!! Ook met de lichtere klachten verdien je hulp. Juist dan, voordat het verder gaat!
soms moet je doorgaan, tot je denkt dat je niet meer kunt, voordat het leven je weer een lichtpuntje gunt.
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Mickey~ schreef:Denk je echt dat je het niet nodig hebt of gun je het jezelf niet? Het lijkt me fijn voor je als je kunt leren hoe je met je dwang om kunt gaan, zodat je er minder last van hebt. Je hoeft echt niet zwaar suïcidaal te zijn om hulp te verdienen hoor!! Ook met de lichtere klachten verdien je hulp. Juist dan, voordat het verder gaat!
Ik denk dat laatste. Ik heb mezelf jaren het minste gegund, dus ook in dit geval zal het wel zo zijn. Terwijl ik weet, ook van de mensen om mij heen, dat de hulp wel echt nodig is. Het gaat weer lekker in mijn bovenkamer. dft003
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Moet ik even kwijt

Anderen zijn niet belangrijker dan jij. In je leven ben jij het allerbelangrijkste. Dat is soms heel moeilijk om dat te beseffen en te gaan geloven (kan ik soms over meepraten). Maar als jij jezelf datgene gunt wat je echt nodig hebt, dan kan je nog beter er voor anderen zijn of anderen dat gunnen wat jij jezelf ook (eindelijk) echt kan gunnen.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
SpeedyGonzo
Berichten: 11
Lid geworden op: 15 apr 2016 22:51

Re: Moet ik even kwijt

Memories schreef:Anderen zijn niet belangrijker dan jij. In je leven ben jij het allerbelangrijkste. Dat is soms heel moeilijk om dat te beseffen en te gaan geloven (kan ik soms over meepraten). Maar als jij jezelf datgene gunt wat je echt nodig hebt, dan kan je nog beter er voor anderen zijn of anderen dat gunnen wat jij jezelf ook (eindelijk) echt kan gunnen.
En dat besef komt nu steeds meer. Jaren al dingen gedaan zonder dat ik mezelf wat gunde, daar heb ik de kracht niet meer voor.

Inmiddels een nieuwe diagnose gekregen (had eerder sociale angst gekregen, maar toen had ik een aantal dingen verzwegen). Nu alles eruit is zijn ze op het volgende gekomen: obsessief compulsieve stoornis (in mijn geval dwanggedachten) en een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (ops).

Ik voel opluchting, omdat ik nu bepaalde dingen een naam kan geven. Nu gaan we volop bezig met de behandeling. Heb er ook zin in, klaar om afscheid te nemen van alle rotzooi. Ik weet, er komen genoeg rotmomenten nog, maar daar ben ik inmiddels wel aan gewend.

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”