Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste Gewoon Ik,

Vooreerst welkom op dit forum… Doordat ik voor het eerst in dit topic kom binnenvallen en er tussentijd veel geschreven is hier, heb ik even snel diagonaal de posst gelezen hier.

In ieder geval alles wat u meemaakt en schrijft zijn zeer herkenbare dingen bij mensen die in een depressie zitten.

Ik zou ook zeer gedetailleerd op sommige dingen kunnen ingedaan, tevens anderen hebben dat gedaan. Dus wil ik voorlopig eventjes reageren op uw reactie op Momo. Misschien reageer ik dan later wel wat meer.
Momo, misschien heb je gelijk. Maar is het niet zo dat dat het enige is wat je kunt doen voor iemand met een depressie? Als praatpaal fungeren? Als ik helemaal zou breken, zou ik echt het idee hebben dat ik hem laat vallen. Bovendien ben ik zelf nog niet zo ver.. ik houd van die man. Maar bedankt voor je ongezouten mening. Het werpt toch een ander licht op de zaak!
Tevens zal u misschien al gemerkt hebben mevrouw gewoon ik, Hoeveel liefde je soms geeft aan hem, hoe je ook van hem zegt te houden, je zal vaak merken dat uw liefde niet tot hem doordringt. Dit moet je voor jezelf als iemand die ook een stukje hulp tracht te bieden kunnen aanvaarden. Het is trouwens niet gezegd dat het allemaal verloren is. Druppelsgewijs kan er misschien toch iets van doorsijpelen. Je dient echter wel heel erg veel geduld en doorzetting aan de dag te leggen. Wantrouwen is immers je grootste vijand. Heel vaak staat de vroegste liefdeservaring, namelijk die van ouder tot kind, model voor hoe iemand met de liefde omgaat. Heel wat ouders hebben hun kinderen al doende geleerd dat liefde conditioneel is: ‘Ik zie je graag, als...’

In ieder geval, Iemand in een depressie wil niet langer moeten en wil zeker geen verplichtingen. Men hunkert vaak naar die onvoorwaardelijke liefde die men vaak niet heeft gekregen. Vaak is die ook niet meer te krijgen omdat de liefde tussen volwassen mensen wel voorwaardelijk en eindig is. Als helper kan ik enkel troost bieden bij de pijn die het ontberen van de liefde met zich heeft gebracht. Ik kan het gemis ervan niet invullen of opvullen, maar enkel verzachten door te luisteren, te begrijpen en de eenzaamheid hiervan empatisch mee te voelen. Het klinkt misschien hard, gewoon ik, tevens dien je te realiseren dat jouw oprechte liefde, liefde voor deze persoon in kwestie maar een substituut (vervangliefde) kan zijn die het echte verlangen nooit helemaal zal bevredigen. Ik kan trachten te helpen door hem te doen aanvaarden dat er altijd een leegte zal zijn. Ik kan trachten vanuit deze leegte iets creatiefs te doen ontstaan. Uit leegte, pijn en eenzaamheid zijn ooit grote kunstwerken en grandioze gedichten en teksten ontstaan.

Uiteraard is niet alles mee gezegd, maar laat dit in ieder geval mijn voorlopig antwoordidee zijn.

Ik wens je veel sterkte toe, waarde gewoon ik,

Van harte,

Kyron
Gebruikersavatar
GewoonIk
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 apr 2015 12:53

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste Kyron,
Bedankt voor je prachtige woorden. Ik hoop dat ik mag tutoyeren.. En inderdaad, je hebt gelijk: mijn partner is ernstig beschadigd in zijn vroege jeugd. En draagt daar de littekens van mee.
Ik probeer momenteel ook een beetje afstand van hem te nemen. Niet alleen omdat hij daar zelf om vraagt, maar ook uit zelfbescherming. Gevolg is wel dat hij weer telefonisch contact heeft opgenomen. Hij wil het contact dus echt niet verliezen. Conclusie: ik moet gewoon geduld hebben. Maar dat is lastig als je niet weet waarop je wacht en of het nut heeft om te wachten.
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Geduldige GewoonIk, :)

Voor de schwung reageer ik tussen uw regelkes:
Bedankt voor je prachtige woorden. Ik hoop dat ik mag tutoyeren.. En inderdaad, je hebt gelijk: mijn partner is ernstig beschadigd in zijn vroege jeugd. En draagt daar de littekens van mee.
Ik probeer momenteel ook een beetje afstand van hem te nemen. Niet alleen omdat hij daar zelf om vraagt, maar ook uit zelfbescherming. Gevolg is wel dat hij weer telefonisch contact heeft opgenomen. Hij wil het contact dus echt niet verliezen.


Dit is in ieder geval een positief teken. Verder is het zo dat door negatieve ervaringen, ontgoochelingen en pijn men vaak afsluit voor de mogelijkheid van liefde.

In het algemeen is het zo dat depressieve mensen zich afsluiten voor het geven en ontvangen van liefde. Ze vertrouwen de liefde niet meer. Vaak hebben ze heel intens liefgehad. Als liefde niet beantwoord of verworpen of in dit geval gestorven, wordt het voor hen een parodie.

Daarom is dat hij uit eigen beweging contact met u opzoekt als een grassprietje van hoop. love3
Conclusie: ik moet gewoon geduld hebben. Maar dat is lastig als je niet weet waarop je wacht en of het nut heeft om te wachten.
Voorts uw conclusie: Ik “moet” gewoon geduld hebben, dat “moet” niet hoor… Tenzij “jij” moet, van zegt de stem in je hoofd dan moet je wel… Sommige vrouwen hebben verder heel veel geduld. Ik heb iemand gekend die al jaren wacht op een man die in een scheiding zit, nog een andere vrouw precies dezelfde context… Hoewel uw context totaal anders is, krijg ik deze associatie omdat deze vrouwen het ook hadden over “geduld” … Geduld is een schone zaak… enzovoort…

Ik heb deze vrouwen ook geconfronteerd met de vraag: Hoe lang denk je nog in de wachtkamer te zitten? Blijkbaar was dat voor hen confronterend maar helpend geweest deze vraag…

Ik wil maar zeggen, welke gewone ik u ook bent. ;), empathisch begrip naar de ander toe, en zelfrespect kunnen perfect samen gaan… Dat besef je intuïtief wel lees ik.

Tenzij als je een soort van hulpverlenersrelatie nastreeft, is het verstandig de “dans” van wederzijdsheid voor ogen te houden. Want wie geeft kan geven omdat hij daarvoor genomen heeft en wie neemt kan nemen omdat hij later ook weer zal geven.

Ik wens u deze dans van harte toe vroeg of laat,

Kyron
Gebruikersavatar
GewoonIk
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 apr 2015 12:53

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste kunstige Kyron,
Geweldig zoals je eenvoudige dingen in mooie woorden weet te vangen. Ik klamp me inderdaad aan het grassprietje vast. Maar durf niet te hopen momenteel.. Waarschijnlijk is dat ook beter, want het gaat met ups en downs.
Het "moeten" wachten, komt zeker uit mijn eigen brein. Mijn partner vraagt dat niet van me, en dat kan natuurlijk ook niet. Maar ik ben daar wel realistisch in. Hoe pijnlijk ook. Ik kom zelf uit een vervelend huwelijk en wil gewoon gelukkig worden. Zo simpel is het. En de eerste 2 maanden, vanaf de eerste seconde, waren we ook gelukkig samen. Dus mocht onze relatie toch stranden, heeft hij me toch iets heel waardevols geleerd: het kan heel mooi zijn in een relatie, met respect en liefde.
Maar voorlopig kijk ik uit naar de dans van de wederzijdsheid..
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste verliefde ik,

Je schrijft o.a. dat je zelf uit een vervelend huwelijk komt en gewoon wilt gelukkig zijn…

Uw geliefde daarentegen heeft zijn vrouw verloren door een auto geluk toen zij tegen een boom reed.

(Nu haal ik er voor de overzichtelijkheid maar 1 iets uit van de ellende dat je opsomt wat hij allemaal mee gemaakt heeft)

Alleen dat al maakt het voor mij althans begrijpelijk dat er verschil is; want voor jou kan jouw nieuw geluk met deze galante heer niet snel genoeg beginnen…
Hij daarentegen valt daarentegen in een zwart gat, nadat hij het graf van zijn overleden vrouw bezocht.

Hoewel het “kan” wijzen op een gestagneerd rouwproces. (omdat het al 3 jaar geleden gebeurd is)… Is het tegelijkertijd ook normaal dat alles weer boven komt na zo een grafbezoek…

Het is in ieder geval niet abnormaal wanneer het 2 jaar duurt, om een verlies van een geliefd persoon te verwerken. Tevens wilt dat niet zeggen dat alles dan “klaar” is… Omdat ons gevoelsleven zo niet afgemeten werkt….

Je zou verdriet kunnen vergelijken met een schaduw..; dat je steeds met je meedraagt… Soms merk je er helemaal niks van, en lijkt de schaduw afwezig, tot op een onverwacht moment de schaduw weer dik zwart voor je snufferd ligt.

Dat maakt het begrijpelijk waarom je hem 2 maanden heel anders beleefde toen hij niet-depressief was, en nu weer een donkere nacht doormaakt.

Voorts ook al heb je ongetwijfeld zelf ook een rouwproces doorgemaakt vanwege jouw scheiding. Tegelijkertijd is het zo dat na een scheiding iemand vaker en sneller een nieuwe relatie begint en er vaak rapper aan toe is dan na verweduwing. Het psychische tempo is dan iets anders…

Er zijn veel kanten aan jullie verhaal wil ik maar zeggen…

Groet,

Kyron
Gebruikersavatar
GewoonIk
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 apr 2015 12:53

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste Kyron,
Dat is een mooie metafoor. Verdriet is als een schaduw.. Zo is het ook. En dat verdriet zal altijd blijven. Ook dat vind ik normaal. Maar het moet zover komen dat hij er niet meer onder gebukt gaat. De schaduw mag achter hem lopen, maar niet op zijn schouders liggen.. Op het moment gaat het redelijk. Hij lijkt iets positiever en zoekt vaker zelf contact.
Het rouwproces van mijn scheiding was al lang in gang gezet voordat ik eindelijk het besluit nam om te scheiden. Daarna voelde ik alleen nog maar opluchting.
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Goede morgen verliefde ik,

In ieder geval is het positief dat hij steeds vaker zelf contact opzoekt zoals je schrijft.
Ongetwijfeld heb je een therapeutisch effect op hem.

Thema’s als liefde, verlies ervan en gemis, heeft alles met depressie te maken.

Die zingeving zijn depressieve mensen vaak kwijt omdat ze de liefde kwijt zijn en vandaar zijn ze verbitterd en ontgoocheld vaak. En men zoekt als het ware wanhopig naar liefde. Ook al zal hij uiterst voorzichtig terug liefde toelaten.

Mijn ervaring is (vroeger heb ik zelf een zwaar depressie gehad, en in het verleden zochten veel mensen met een depressie contact met mij op, ik had als het ware een magnetische aantrekking op hen…

Ik geloof dat vriendschap en liefde wonderen kan verrichten. Want als een depressief iemand het vermogen vind om terug liefde toe te laten en te geven betekent dat vaak het einde van die depressie. Ook al wilt dat niet zeggen dat er geen terugvallen meer zullen zijn. En als je een relatie hebt, geen depressie (meer) zult krijgen. Maar als hij er weer terug in kan slagen een relatie aan te gaan en gevoelens van liefde terug te voelen is er namelijk weer zin en betekenis in zijn leven… Wat als een antidepressiva werkt.

Groet,

Kyron
Gebruikersavatar
GewoonIk
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 apr 2015 12:53

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Goedemiddag Kyron,
Wat apart dat je soort aantrekkingskracht hebt op mensen met depressieve gevoelens. Dat heb ik namelijk zelf ook al van jongs af aan. Heb al diverse mensen in huis opgevangen en krijg vaak te horen dat ze liever met mij praten als met hun psychiater. Meestal heel prettig, maar soms ook zwaar. Ik doe wat mijn gevoel me ingeeft, maar heb er geen opleiding voor gehad..
Zo ook in deze relatie, waar ik me sinds 2 dagen weer iets positiever over voel gelukkig. Ik zal het met de sprankjes moeten doen voorlopig en geniet daar dan maar van. Bedankt voor je positieve woorden iedere keer.
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

GewoonIk schreef:Goedemiddag Kyron,
Heb al diverse mensen in huis opgevangen en krijg vaak te horen dat ze liever met mij praten als met hun psychiater. Meestal heel prettig, maar soms ook zwaar. Ik doe wat mijn gevoel me ingeeft, maar heb er geen opleiding voor gehad..
Die een vriend(in) heeft tegenover wie hij een hoge graad van openheid of self-disclosure bereikt, heeft in zeker opzicht geen psychotherapeut meer nodig. In een diep gesprek tussen twee vrienden gebeurt spontaan datgene wat een psychotherapeut tijdens enkele uren per maand beroepshalve probeert te bereiken voor zijn betalende patiënt.
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Je zegt hier toch wel erg gevaarlijke dingen hoor Kyron
Bij een depressie kunnen bv fysiologische oorzaken een grote rol spelen ( http://www.depressiepreventiecounseling ... -depressie ) en daar zul jij als liefhebbend luisterend lekenoor natuurlijk niet snel de vinger op weten te leggen, waardoor de depressieve persoon indien van zo'n oorzaak sprake is echt niet goed terecht is bij (enkel) jou als klankbord. Integendeel zou zo'n iemand al zieker kunnen worden, al dieper in zijn depressie vast kunnen komen te zitten.
Datzelfde geldt wanneer externe oorzaken in het geding zijn. Een psycholoog/psychiater is erin geschoold en getraind naar een reeks van oorzaken te zoeken die op allerlei gebieden kunnen liggen, zoals een rechercheur erin getraind is op het spoor van de toedracht van een misdrijf te komen. Een leek mag nog zo goedwillend zijn, en nog zo open staan voor het verhaal van een depressieve persoon, hij heeft niet de expertise iemands individuele depressie te analyseren en terug te voeren tot zijn oorzaken, om vervolgens aan de hand daarvan een behandeling uit te stippelen en mogelijk zelf maar misschien ook via een doorverwijzing, bv ook in verband met medicatiemogelijkheden, op te starten.
Ook is de psycholoog/therapeut niet een liefdevolle vriend. Zo kan hij/zij het soms ook nodig achten een vorm van provocatieve therapie toe te passen, waarbij hij/zij als het ware ipv van advocaat van de duivel, de rol van psycholoog van de duivel speelt en zijn client tart, uitdaagt, wat soms geweldige resultaten boekt.
Enfin, dit zijn nog maar een paar punten van de vele die er op te sommen zijn die een geweldig verschil aangeven tussen psycholoog/psychiater en de rol van een liefdevol lekenoor.
Het is schitterend wanneer je een depressief iemand tot steun kunt zijn, schitterend. Maar hem/haar net zo helpen als de psycholoog/psychiater dat zou kunnen...nee, daar is natuurlijk geen sprake van

Sorry dat ik het zeggen moet. Probeer het niet als een aanval op je persoon te zien. Mijn reactie is volledig ingegeven om mensen met depressieve vooral te stimuleren professionele hulp te zoeken (waar ikzelf, lang geleden alweer, zeer ernstig depressief geworden ofschoon ik toen vele liefhebbende mensen om mij heen had, en een prachtig mooie relatie had waarin het aan niets ontbrak, zeer gebaat bij ben geweest )
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste Max,

Ik heb in een andere context/topic al eens gezegd dat als het een zwaar depressie is moet dat medicamenteus behandeld worden, tufje psychotherapie enz… Mijn bovenstaande woorden: “ in zeker opzicht” houdt deze nuancering al in…

Volgens een professioneel model is het zo dat 40% van de therapeutische verandering van “cliëntfactoren” afhankelijk is. Uiteraard gaat het dan ook over “mate van motivatie, innerlijke kracht, intelligentie” maar ook de mate van steun in de omgeving enz…

Belangrijk voor therapeuten is te beseffen dat de cliënten die het best te helpen zijn, net die cliënten zijn die er het beste voor staan: ze hebben veel intellectuele mogelijkheden, veel sociale steun, weinig stress, enzovoort. Paradoxaal misschien maar juist de mensen die het meest hulp nodig hebben, zijn het moeilijkst te helpen met psychotherapie.
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Ik heb in een andere context/topic al eens gezegd dat als het een zwaar depressie is moet dat medicamenteus behandeld worden, tufje psychotherapie enz… Mijn bovenstaande woorden: “ in zeker opzicht” houdt deze nuancering al in…
Tja, sorry Kyron, maar waar haal je je wijsheden vandaan? Je hebt al veel berichten geplaatst op dit forum, maar de reden om je op een kwantiteit daarvan te kunnen laten staan komt wonderlijk over, kun je dit toelichten?
Je ziet jezelf nogal als een autoriteit..beter of minstens net zo bekwaam als professionele hulp.
Belangrijk voor therapeuten is te beseffen dat de cliënten die het best te helpen zijn, net die cliënten zijn die er het beste voor staan: ze hebben veel intellectuele mogelijkheden, veel sociale steun, weinig stress, enzovoort. Paradoxaal misschien maar juist de mensen die het meest hulp nodig hebben, zijn het moeilijkst te helpen met psychotherapie.
Wie ben jij Kyron om hier op dit forum mogelijk professioneel opgeleide werkzame therapeuten de les te lezen?
En te dicteren:
Die een vriend(in) heeft tegenover wie hij een hoge graad van openheid of self-disclosure bereikt, heeft in zeker opzicht geen psychotherapeut meer nodig. In een diep gesprek tussen twee vrienden gebeurt spontaan datgene wat een psychotherapeut tijdens enkele uren per maand beroepshalve probeert te bereiken voor zijn betalende patiënt.
Gebruikersavatar
tantejan
Berichten: 819
Lid geworden op: 28 nov 2014 17:28

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Hallo lieve mensen,

Kyron schreef:
Volgens een professioneel model is het zo dat 40% van de therapeutische verandering van “cliëntfactoren” afhankelijk is. Uiteraard gaat het dan ook over “mate van motivatie, innerlijke kracht, intelligentie” maar ook de mate van steun in de omgeving enz…

Belangrijk voor therapeuten is te beseffen dat de cliënten die het best te helpen zijn, net die cliënten zijn die er het beste voor staan: ze hebben veel intellectuele mogelijkheden, veel sociale steun, weinig stress, enzovoort. Paradoxaal misschien maar juist de mensen die het meest hulp nodig hebben, zijn het moeilijkst te helpen met psychotherapie.
Beste Max, Kyron leest niemand de les. Helaas kan ik niet even snel een bron vermelden maar dit gegeven is waar (want ik heb het ook ergens gelezen... :nod: )

Het is natuurlijk gewoon een kwestie van en/en. Mijn psych. informeert vaak naar mijn thuissituatie omdat hij weet dat steun van de achterban ook nodig kan zijn tijdens een therapeutisch proces.

Max schreef:
Tja, sorry Kyron, maar waar haal je je wijsheden vandaan? Je hebt al veel berichten geplaatst op dit forum, maar de reden om je op een kwantiteit daarvan te kunnen laten staan komt wonderlijk over, kun je dit toelichten?
Je ziet jezelf nogal als een autoriteit..beter of minstens net zo bekwaam als professionele hulp.


Beste Max, Ik heb niet de indruk dat Kyron zo denkt. Hij probeert volgens mij gewoon zijn steentje bij te dragen om GewoonIk te steunen.

Beste allebei, Zowel professionele hulp als steun van naasten zijn van belang. Het één kan het ander niet vervangen net zomin als de onderwijzer de moeder...of de slager de bakker enz... :lol:

Beste GewoonIk, Sterkte met de situatie waarin je zit, als ervaringsdeskundige weet ik dat een depressie er voor kan zorgen dat iemand geen mensen om zich heen verdraagt. Toch is het dan belangrijk om diegene niet in de steek te laten, de steun wordt zeker gewaardeerd al kan iemand met een depressie dat vaak pas achteraf duidelijk maken.
Het lijkt me wel erg moeilijk voor je en daarom krijg je van mij een knuffel :knuffel:
Gebruikersavatar
Max
Berichten: 191
Lid geworden op: 17 apr 2015 09:35

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

tantejan schreef:
Zowel professionele hulp als steun van naasten zijn van belang. Het één kan het ander niet vervangen net zomin als de onderwijzer de moeder...of de slager de bakker enz... :lol:

Beste GewoonIk, Sterkte met de situatie waarin je zit, als ervaringsdeskundige weet ik dat een depressie er voor kan zorgen dat iemand geen mensen om zich heen verdraagt. Toch is het dan belangrijk om diegene niet in de steek te laten, de steun wordt zeker gewaardeerd al kan iemand met een depressie dat vaak pas achteraf duidelijk maken.
Dat lijkt mij een heel wijs devies TanteJan

in tegenstelling tot:
Die een vriend(in) heeft tegenover wie hij een hoge graad van openheid of self-disclosure bereikt, heeft in zeker opzicht geen psychotherapeut meer nodig. In een diep gesprek tussen twee vrienden gebeurt spontaan datgene wat een psychotherapeut tijdens enkele uren per maand beroepshalve probeert te bereiken voor zijn betalende patiënt.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Inmiddels is het wel duidelijk dat er verschillen zijn van mening en dat mag. Ik denk alleen dat GewoonIk weinig opschiet ermee als er telkens op gewezen word. Je kan het dus ook verder per privébericht met elkaar bespreken als daar nog behoefte aan is. :)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Kyron
Berichten: 325
Lid geworden op: 17 okt 2009 14:24

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Memories schreef:Inmiddels is het wel duidelijk dat er verschillen zijn van mening en dat mag. Ik denk alleen dat GewoonIk weinig opschiet ermee als er telkens op gewezen word.
Met de bovenstaande zin van Memories ben ik het volledig eens. Bovendien acht ik Gewoon ik prima in staat uit de bijdragen van al de forumleden datgene te halen waar ze iets aan heeft voor haar eigen leven en situatie. :)

@ dank u wel Tantejan ;)
Gebruikersavatar
GewoonIk
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 apr 2015 12:53

Re: Geen idee wat het beste is...iemand tips?

Beste allemaal,
Ik neem helemaal niemand iets kwalijk, en ben inderdaad verstandig genoeg om datgene er uit te filteren wat op mij of mijn partner van toepassing zou kunnen. Ook geen haar op mij hoofd dat ik dingen zou gaan proberen die tegen mijn gevoel indruisen. Dat gezegd hebbende kan ik vertellen dat het met kleine stapjes beter gaat, met af en toe een stapje achteruit. Maar we gaan de goede kant op! Hij is me zelfs al een keer onverwacht op komen zoeken. Ik stop even met het forum. Ondanks alles hebben jullie reacties me toch echt wel geholpen. Al is het maar om zelf de moed er in te houden! Ook Kyron bedankt, voor alle (on)zinnige tips ;) Het beste voor jullie allemaal!

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”