worthless

Depressief

Ik weet niet zeker of je dit een depressie kan noemen, maar ik zit niet lekker in mijn vel. Op school word ik elke dag gepest. Ik zit bijvoorbeeld in de aula en groepjes jongens en meiden roepen mijn naam en scheldwoorden. Ik krijg ook volle flesjes naar me toe gegooid, ik kan er niet tegen en probeer het te negeren maar ik krijg altijd traanogen. Vandaag was het alweer erg en huilend schreewde ik dat ik ze op hun bek zou slaan, en ben weggelopen. Dat was misschien geen goede actie van me, maar ik ben er nog nooit tegenin gegaan. Jammer genoeg zag de congiere me op school huilen en zag mijn arm, waar veel grote maar ook kleine littekens op staan. Elke dag voel ik me somber, en heb nergens zin in. Behalve in snijden, het liefst heb ik elke seconde een mesje in mijn hand. Weet iemand hoe ik anders met het pestgedrag om kan gaan,
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Depressief

worthless schreef:Weet iemand hoe ik anders met het pestgedrag om kan gaan?
In ieder geval niet door te snijden, daar schiet je totaal niets mee op!
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Depressief

Van je af bijten. Als je eenmaal een van de pestkoppen flink te grazen neemt, bedenkt ook de rest zich nog weleens voordat men besluit je te gaan treiteren. Er is een goede kans dat je wat klappen terugkrijgt en daarbovenop straf van de directie (die zal overigens best begrijpen waarom je deed wat je deed, maar ze moeten hun plicht vervullen). De pesters zullen dan weten dat er met jou niet te sollen valt. Na een poosje zoeken ze wel ander vermaak.

Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Depressief

Welkom Worthless,

Ai, jezelf pijnigen lost op dat moment misschien iets eventjes op, maar ik denk dat jij al wel hebt gemerkt dat het een tijdelijke oplossing is voor je verdriet en pijn. Dat je het eigenlijk telkens weer nodig hebt om je even rustiger te voelen. Dat het eigenlijk uiteindelijk niets oplost, maar dat je er een probleem bij hebt. Namelijk het probleem van het jezelf pijn doen. Deze mogelijkheid om pijn te verzachten, werkt uiteindelijk verslavend. Wat je altijd blijft houden zijn de litterkens. Dat is heel zonde en jammer. Wat ik geloof is dat jij veel waard bent dan de mesjes waar jij het over hebt. Wat dus van groot belang is, is kijken wat je in de plaats van het pijnigen kan zetten. Welke andere maniewren ken jij om pijn te verzachten? Om ermee om te gaan? Om je beter te voelen? Kan je bijvoorbeeld vertellen welke interessese je hebt? Heb jij hobby's?
Probeer inplaats van jezelf pijn te doen, je daarop te richten. Je kan bijvoorbeeld op een cretieve manier veel kwijt. Of in muziek. Of in het maken van gedichten (wat ook creatief is). Of ... of ... (probeer de zinnen te verzetten door iets anders te doen wat NIET schadelijk is voor jou!)

Want goh, je maakt het jezelf niet gemakkelijker op deze manier. Pak het probleem aan bij de kern. Pesten is iets heel vervelends en het kan heel ver gaan. Ga met iemand in gesprek erover. Blijf er niet alleen mee rondlopen. Maak het bespreekbaar. Lucht je hart. (En hartstikke goed, dat doe je hier ook!! Dus dat kan al een opstapje zijn naar hulp in de omgeving.)
En maak het, als je eraan toe bent, over het pijnigen ook bespreekbaar. (Hartstikke lastig, maar het kan anders, ook al lijkt het misschien nu uitzichtloos.)
En jezelf pijn doen, mensen doen dat vaak om psychisch leed niet te voelen en/of voor een bepaalde straf bijvoorbeeld. -Het kan nog om veel meer redenen, maar deze benoem ik even.
En JIJ benbt uniek en JIJ verdiend VEEL beter!! Ja, heel moeilijk, maar het kan echt anders! :knuffel: :knuffel: :knuffel:

Ik hoop dat jij hier iets aan hebt en het gevoel hebt dat jij hier je verhaal kwijt kan. :knuffel: :knuffel:
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Depressief

worthless schreef:Ik weet niet zeker of je dit een depressie kan noemen, maar ik zit niet lekker in mijn vel. Op school word ik elke dag gepest. Ik zit bijvoorbeeld in de aula en groepjes jongens en meiden roepen mijn naam en scheldwoorden. Ik krijg ook volle flesjes naar me toe gegooid, ik kan er niet tegen en probeer het te negeren maar ik krijg altijd traanogen.
Hoi Meis,
vind je het heel erg erg, als ik je Nick links (of rechts?) laat liggen....? Ik geloof heel erg grif, dat je je waardeloos voelt!!! (Want zo word j helaas beandeld.)
Maar dat wil niet zeggen, dat jij dat zou zijn...!!!

Wat ik erg belangrijk vind: pesten is een groepsprobleem.
Radius' suggestie is prima - gesteld, dat je karate hebt gedaan.
Dan deel je bij de eerste de "beste" nieuwe rotstreek mee: "Ik vertel ju, dat ik karate kan - hier houd je NU mee op." Volgt dan een minder respectvolle reactie: BAM!
Je hebt gewaarschuwd en het is sowieso "meer dan mooi" (of beter, lelijk) geweest.

Om straf van de directie te vermijden, kondig je deze handelswijze van te voren aan.
(Krijg je dan toch straf, dan ga je naar de krant, van school, noem maar op. Je verzetten tegen dit soort gekoeionneerd worden hoort niet bestraft te worden. Zeker niet door zoiets als een school, een plek waar men verstand hoort te hebben van pedagogiek.)(Ik zeg, hoe ik vind, dat het hoort te zijn. Of het altijd zo gaat, dat is helaas iets anders.)
worthless schreef:Vandaag was het alweer erg en huilend schreewde ik dat ik ze op hun bek zou slaan, en ben weggelopen. Dat was misschien geen goede actie van me, maar ik ben er nog nooit tegenin gegaan.
Als gezegd: pesten s een groepsprobleem - dus dat JIJ dat zouu moeten oplossen is sowieso een raar idee.
- Okee, ik snap, dat jij degene bent, die de klappen krijgt, daar niet van, maar laad geen verantwoordelijkheid op je schouders, die niet van jou is!!
Schematisch gesproken begint pesten vaak ngeveer zo: vaak is stap 1: de onethische beslissing van de pestkop om zijn/ haar agressie bot te vieren op iemand die "er niets mee te maken heeft".
Stap 2: de rest van de groep schrikt hiervan, doet niets en is vooral bang "Hoei, ik wil die agressie niet over me heen krijgen - laat ik maar impliciet de agressor naar de mond praten".
Sommigen worden 'meeloper' gaan ook een beetje pesten, etc. Anderen worden passieve 'omstanders' die voor zichzelf hun passiviteit goedpraten.
Hierdoor ontstaat stilzwijgen (= hoe t echt zit, wordt zelden gezegd: "men is bang voor de agressor").
Agressor en omstanders 'spreken al dan niet in stilte af', dat het aan het slachtoffer zelf ligt. "Jij bent gewoon zo stom", etc. (NIET geloven, s.v.p.!!!)
Het is de leugen, waarmee ze hun eigen straatje schoonpoetsen. "Wie het er zelf naar maakt, dat-ie gepest wordt (jaja, omdat hij rood haar heeft, mag je kennelijk iemand in elkaar slaan - ??) daar hoef je "dus" geen medelijden mee te hebben".
Medelijden is wellicht niet aan de orde, maar erg fatsoenlijk is het gedrag van de omstanders niet te noemen.
worthless schreef:Jammer genoeg zag de congiere me op school huilen en zag mijn arm, waar veel grote maar ook kleine littekens op staan.
...wat ik tussen de regels ook lees, is dat iedereen jou maar laat aanmodderen!! :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Dwz.: in de klas/ op school word je gepest, maar kennelijk heb je geen thuisfront, waar je met je verhaal terecht kunt. En dat er geen schoolleiding is, die stappen onderneemt, om het probleem op te lossen (= straf plus therapie voor de agressor(s); training en een stevige "preek" voor omstanders - en traumaverwerking voor jou.)
worthless schreef:Elke dag voel ik me somber, en heb nergens zin in. Behalve in snijden, het liefst heb ik elke seconde een mesje in mijn hand.
Kennelijk is dat je enige 'ontsnapping': als je jezelf fysiek pijn doet, voel je de psychische pijn veel minder.
Het grote punt is, dat de psychische pijn hoort te stoppen (van school af, als er niet snel GRONDIGE maatregelen worden genomen, en dan traumaverwerking doen met een therapeute).
Gebruikersavatar
scampsd
Berichten: 187
Lid geworden op: 11 aug 2006 10:33
Locatie: België, Leuven

Re: Depressief

Hey,
Als ze een vol flesje naar je gooien, begin je te schreeuwen. Daardoor weten de pesters dat ze je kunnen kwetsen (anders zou je niet beginnen schreeuwen) en bovenal hebben ze er geen last van (wat kunnen jouw decibels hun schelen). Ik weet het, het klinkt hard, maar zo is het wel.
Je zegt dat ze volle flesjes naar je gooien. Waarom neem je niet zo'n flesje, ga naar de persoon die het gegooid heeft, en giet het uit over zijn/haar hoofd?
Oké, de kans zit erin dat je slaag krijgt, maar dat hoeft niet te gebeuren:
Toen ik in het tweede middelbaar zat, heb ik iets gelijkaardigs meegemaakt: na de studiesessie mochten we in onze klas binnen om onze boeken weg te steken of andere uit te halen. Op zekere dag begonnen ze krijtjes naar me te gooien. Ik had dat niet graag, ben naar de lessenaar van de leraar geweest, heb zo'n gans doosje genomen en alle krijtjes los door de klas gegooid. Op slag is iedereen naar iedereen beginnen gooien en van pesten was geen sprake meer.

Kijk, probeeer het eens en laat ons weten hoe je het stelt en ja, nog iets: kies eens een andere nickname, eentje die wat beter bij je past ;)

Veel geluk

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”