Ik vroeg mij af wanneer je echt kunt zeggen dat je angstvrij ben en geen last meer heb van angst. 1,5 jaar last gehad van angst, therapie en psycholoog gehad, lang geduurd en nu gaat het al zo 5 maanden erg goed met mij en ik doe gewoon alles weer. Toen ik angst kreeg was ik zo bang en zenuwachtig en ging ik doemdenken en vooral twijfelen of ik wel of nirt weg zou gaan wat zich uitte in binnen blijven.
Maar nu, mijn leven is zo heerlijk, woon nu een maand op mezelf, heb een vriend en 2 baantjes. Laatst een paar dagen met mijn vriend weggeweest op vakantie en daar totaal niet echt last gehad van angst, en klein beetje, maar daarna niet meer! Ik ben nu gewoon elke dag buiten, omdat ik het heerlijk vind en daarbij fiets en loop ik veel! Ook was ik bang voor het warme weer maar vorige week met 33 graden naar het centrum geweest, terwijl ik toen ik mijn angst kreeg ook bang was voor de warmte (flauwvallen). Afgelopen vrijdag naar de dierentuin geweest en daar totaal geen last gehad van angst. En drink nu ook koffie, terwijl ik daar ook bang voor was als ik wat voelde, maar dr drink het alleen in het weekend 1 of 2 bakjes. En ook toen ik ongesteld moet worden elke maand was ik bang voor het vele bloedverkies, en dan ook niet naar buiten durfde, maar nu kan het mij Niks schelen.
Ik heb heel soms nog wel last van angst alhoewel ik het niet echt angst kan noemen, maar is meer een beetje spanning en soms onrustig maar ik weet daar mee on te gaan;)
En nu denk ik ook vaak bij mij zelf van waarom ben ik daar ooit bang voor geweest? Hoe heb ik het zo ver kunnen laten komen.
En nu ik dit zo typ besef ik echt dat ik nu echt zoveel heb overwonnen en echt super blij ben metzelf en vooral trots. Ik heb nu echt zoveel gedaan, ga nu vaak reizen met de bus, laatst dagje ikea geweest en naar Duitsland en nog veel meer leuke dingen. En soms lees ik mijn oude verhalen weleens terug, en er is nu zoveelveranderd
Maar wanneer kun je echt zeggen dat je angstvrij bent? Ook al voel je af en toe de angst nog