Hallo allemaal,
Aangezien ik geen gepast forum vondt plaats ik het maar hier, hopelijk heeft er iemand wijze raad.
Ik zal eerst eens mijn parcours aan het hoger onderwijs beschrijven: Ik ben begonnen met industriële biowetenschappen (UGent) maar besefte al na een aantal weken dat dit niks voor mij was. Ik heb me voor alle vakken uitgeschreven behalve wiskunde I, Fysica I en heb ook via creditcontract (denk ik) Materiaalkunde opgenomen. Ik slaagde enkel voor materiaalkunde (heb Economie-talen gestudeert in het middelbaar) In ‘den bouw’ gaan is altijd al mijn grote droom geweest (besefte ik toen pas) en ben dan overgeschakeld naar industriële wetenschappen.
In het 2de semester ben ik geslaagd voor milieubeheer en ingenieursproject en in de herexamens voor elektronische bouwstenen. Ik ben dan maar een 7de jaar gaan volgen voor mijn wetenschappen bij te schaven. Mijn resultaten hier waren zeer wisselvallig maar ik heb uiteindelijk de ijkingstest meegedaan van industrieel ingenieur en ik behaalde hier een naar mijn mening mooie 16/20. Ik besloot dan maar om opnieuw te starten aan de opleiding (ik twijfelde ondertussen al om een professionele bachelor te gaan studeren). Ik ben in het begin van het semester op kot gegaan in Gent, maar ik voelde me hier niet zo goed aangezien ik niet zoveel mensen ken in Gent.
Ik was ook al een tijdje gestopt met drinken en dit had een grote impact op mijn sociaal leven en ook mijn dagelijkse mentale toestand. Alles komt veel intenser binnen sinds ik nuchter door het leven ga. Ik ervaar het leven compleet anders als voor ik gestopt was. Ik voelde mij werkelijk LEVEND , en enorm bewust. Misschien iets te bewust. Ik ben nooit een goede student geweest maar ik heb in dat 7de jaar toch een behoorlijke studiehouding ontwikkeld. Die studiehouding is in het afgelopen semester nooit helemaal kunnen terugkomen. Hierdoor vrees ik dat mijn resultaten nu zeer slecht zullen zijn. Mijn tussentijdse testen waren ook allemaal gebuisd en ik ben zo goed als zeker dat mijn examens ook allemaal gebuisd zullen zijn.
Aan de Universiteit raden ze mij af om verder te doen met de opleiding omdat ik ook zei dat ik niet zo gemotiveerd was dit semester (de achterliggende reden weten ze niet) maar ik vindt het nu enorm frustrerend om nu zomaar op te geven en naar een andere opleiding te gaan. Ik heb hier nu al zoveel moeite voor gedaan om mijn wetenschappelijke basis bij te schaven en zo terug te kunnen starten aan deze opleiding, en doordat ik mentaal niet volledig ok ben dit semester verlies ook zomaar de kans om verder de richting te doen die ik het liefste doe.
Mijn moeder wil ook dat ik een professionele bachelor ga studeren i.p.v. verder te doen aan de Universiteit. Ik had enorm graag dit diploma gehaald en ik heb ook het gevoel dat dit haalbaar kan zijn als ik dit semester de klik maak ik mijn hoofd en dan mijn herexamens ook goed doe. Het zou inderdaad verstandiger zijn om een professionele bachelor te volgen in mijn situatie, maar ik denk ook dat verder doen mijn opleiding nu ook niet zo gek is.
Het is een echt jongensdroom ingenieur te worden en al zeker in de bouwkunde (echt een natte droom van me) Ik weet alleen niet zo goed wat ik moet doen en of het realistisch is om deze opleiding verder te zetten. Ik heb eigenlijk een opinie nodig van buitenaf. Mocht iemand me kunnen helpen, alvast bedankt, want ik het weet het op dit moment niet zo goed. De gedachte van “dit is je enigste leven dus zorg dat je dromen uitkomen” gaat constant door men hoofd, en dat is ook hetgeen wat me die afgelopen 2 jaar heeft gemotiveerd om dit te studeren of te willen verder zetten, maar momenteel heb ik het een beetje moeilijker mentaal, en dat is gewoon zo jammer om dan die droom te laten schieten..