Gebruikersavatar
Phylas
Berichten: 11
Lid geworden op: 13 dec 2017 12:17
Contacteer: Twitter

Plaatsvervangend schaamte

Hallo, ik ben een vrouw van 55 jaar en heb al enkele jaren een relatie met een man van 63 jaar.
We hebben het leuk, wonen niet samen vanwege financiële redenen, maar onlangs heeft mijn vriend het in zijn hoofd gehaald om zich op te geven bij castingbureau's waardoor hij regelmatig uitgenodigd wordt voor tv shows en figureert in tv series.

Ik zag hem laatst op tv en ik kan alleen maar plaatsvervangend schaamte voelen. Ik vind het vreselijk dat hij dit doet en ik irriteer mij erg aan het feit dat hij zo mediageil is. Uiteraard heb ik dat kenbaar gemaakt maar hij zegt dat hij het alleen voor het geld doet.

Ik ga door de grond van schaamte als iemand zegt dat hij op tv gezien is.
Ik vraag me af of dit herkenbaar is en of mijn irritatie vaker voor bij anderen.
Zelf treed ik totaal niet graag op de voorgrond en blijf het liefst onopvallend in welke situatie dan ook.

Mijn irritatie zal de boventoon blijven voeren, ik kan het niet van me af zetten.
Ik kan ook niet meer leuk en aardig tegen hem doen want ik heb er zo'n afknapper op gekregen.

Ik ben me ervan bewust dat iedereen anders is dus daarom heb ik mijn onvrede hier gepost, en hoor graag jullie mening, positief of negatief.
Ben ik nou zo narrow-minded?

Alvast bedankt voor reply.
Gebruikersavatar
Maan
Berichten: 56
Lid geworden op: 20 nov 2017 16:57

Re: Plaatsvervangend schaamte

Hoi Phylas,
Ik ben een vrouw, ook 55 en al 28 jr getrouwd met een schat van een man.

Wat ik me afvroeg bij je bericht is wat nou maakt dat jij je zo schaamt voor zijn bezigheid en wat je irriteert? Of lopen die gevoelens door elkaar en voel je het ene moment dit en het andere dat?

Je "klachten" op een rijtje:
  • hij heeft het in zijn hoofd gehaald
  • hij is mediageil
  • hij is herkenbaar voor anderen
  • jij treedt zelf niet graag op de voorgrond
Als ik dit rijtje afga, dan heb ik daar een hypothese bij.
Hij heeft vooraf niet je mening gevraagd, of heeft ondanks jouw mening toch doorgezet. Klopt dit?
Ook "klinkt" het alsof je je een tikje buitengesloten voelt. Hij krijgt aandacht omdat hij wordt herkend. Omdat hij wordt herkend heeft hij (tijdelijk) geen aandacht voor jou. Klopt dit?

Het zijn schoten voor de boeg zodat je je eigen reactie op zijn bezigheid misschien wat meer kan toelichten en tegelijk ontwarren wat er nou bij jou gebeurt. Het is geen oordeel
Ik kan er dus helemaal naast zitten, ik ben zeer benieuwd wat het je brengt.
Gebruikersavatar
Phylas
Berichten: 11
Lid geworden op: 13 dec 2017 12:17
Contacteer: Twitter

Re: Plaatsvervangend schaamte

Maan schreef: 13 dec 2017 22:05 Hoi Phylas,
Ik ben een vrouw, ook 55 en al 28 jr getrouwd met een schat van een man.

Wat ik me afvroeg bij je bericht is wat nou maakt dat jij je zo schaamt voor zijn bezigheid en wat je irriteert? Of lopen die gevoelens door elkaar en voel je het ene moment dit en het andere dat?

Je "klachten" op een rijtje:
  • hij heeft het in zijn hoofd gehaald
  • hij is mediageil
  • hij is herkenbaar voor anderen
  • jij treedt zelf niet graag op de voorgrond
Als ik dit rijtje afga, dan heb ik daar een hypothese bij.
Hij heeft vooraf niet je mening gevraagd, of heeft ondanks jouw mening toch doorgezet. Klopt dit?
Ook "klinkt" het alsof je je een tikje buitengesloten voelt. Hij krijgt aandacht omdat hij wordt herkend. Omdat hij wordt herkend heeft hij (tijdelijk) geen aandacht voor jou. Klopt dit?

Het zijn schoten voor de boeg zodat je je eigen reactie op zijn bezigheid misschien wat meer kan toelichten en tegelijk ontwarren wat er nou bij jou gebeurt. Het is geen oordeel
Ik kan er dus helemaal naast zitten, ik ben zeer benieuwd wat het je brengt.
Hallo, hij heeft het in overleg met mij gedaan, en het heeft niets te maken met dat ik me tekortgeschoten voel. Ik ben zelf ook dikwijls benaderd voor modellenwerk maar heb altijd geweigerd omdat ik er gewoon niet van hou om in de schijnwerpers te staan.

Ik zag mijn vader als jong kind ook regelmatig op tv en toen schaamde ik me ook al.
De geschiedenis herhaalt zich gewoon weer.

Het zal wel een soort afwijking van me zijn dat ik plaatsvervangend schaamte voel als ik een bekende van mij op tv of in welke openbare gelegenheid zie.
De reden dat ik hier deze vraag stel, is dat ik me afvraag of het een naam heeft of dat meerdere mensen dit voelen. Omdat ik het mijn leven lang al gehad heb.
Gebruikersavatar
Maan
Berichten: 56
Lid geworden op: 20 nov 2017 16:57

Re: Plaatsvervangend schaamte

Phylas schreef: 14 dec 2017 01:03 Hallo, hij heeft het in overleg met mij gedaan, en het heeft niets te maken met dat ik me tekortgeschoten voel. Ik ben zelf ook dikwijls benaderd voor modellenwerk maar heb altijd geweigerd omdat ik er gewoon niet van hou om in de schijnwerpers te staan.

Ik zag mijn vader als jong kind ook regelmatig op tv en toen schaamde ik me ook al.
De geschiedenis herhaalt zich gewoon weer.

Het zal wel een soort afwijking van me zijn dat ik plaatsvervangend schaamte voel als ik een bekende van mij op tv of in welke openbare gelegenheid zie.
De reden dat ik hier deze vraag stel, is dat ik me afvraag of het een naam heeft of dat meerdere mensen dit voelen. Omdat ik het mijn leven lang al gehad heb.
Ah, dus eigenlijk is het probleem dat je dit al eerder hebt meegemaakt (met je vader).
Voelt het hetzelfde als bij je man/vriend? Is het ook op die manier een herhaling voor je?

Ik weet niet niet voor welk gedrag van je vriend/man je je plaatsvervangend schaamt.
Als ik me plaatsvervangend schaam (en wie kent dat niet?), dan doet de ander iets waar ik me niet in kan vinden. Nou is niemand verantwoordelijk voor het gedrag van een ander, dus vaak is het ook een misplaatst of onterecht gevoel en dat kan te maken hebben met een heel ander probleem.

Ik denk dat er geen andere benaming is voor plaatsvervangende schaamte, de term dekt de lading wel.
Ik kan er ook niet goed over oordelen, ben geen arts of psych of zo. Ik kan je wel zeggen dat ik het niet ervaar bij de mensen rondom mij. Ik ken vooral de schaamte voor mijn eigen gedrag/angst.
Mijn man heeft ook een hobby, reënactment. Het naspelen van de 2e wereldoorlog voor publiek.
Hij vindt het leuk, heeft vrienden, hij kan zich lekker uitleven en het heeft levendige gesprekken met overlevenden die hem spontaan aanspreken.
Ik sta daar helemaal buiten (eigen keuze), maar ik gun het hem van harte. Hij komt thuis met hele avonturen die hij heeft beleefd :)
Dus persoonlijk herken ik het niet.

Dat gezegd hebbende vind ik cool dat je de oorzaken zoekt achter je gevoel. Het kan nooit kwaad dat onder ogen te durven zien.
Gebruikersavatar
Phylas
Berichten: 11
Lid geworden op: 13 dec 2017 12:17
Contacteer: Twitter

Re: Plaatsvervangend schaamte

Maan schreef: 14 dec 2017 01:38
Phylas schreef: 14 dec 2017 01:03 Hallo, hij heeft het in overleg met mij gedaan, en het heeft niets te maken met dat ik me tekortgeschoten voel. Ik ben zelf ook dikwijls benaderd voor modellenwerk maar heb altijd geweigerd omdat ik er gewoon niet van hou om in de schijnwerpers te staan.

Ik zag mijn vader als jong kind ook regelmatig op tv en toen schaamde ik me ook al.
De geschiedenis herhaalt zich gewoon weer.

Het zal wel een soort afwijking van me zijn dat ik plaatsvervangend schaamte voel als ik een bekende van mij op tv of in welke openbare gelegenheid zie.
De reden dat ik hier deze vraag stel, is dat ik me afvraag of het een naam heeft of dat meerdere mensen dit voelen. Omdat ik het mijn leven lang al gehad heb.
Ah, dus eigenlijk is het probleem dat je dit al eerder hebt meegemaakt (met je vader).
Voelt het hetzelfde als bij je man/vriend? Is het ook op die manier een herhaling voor je?

Ik weet niet niet voor welk gedrag van je vriend/man je je plaatsvervangend schaamt.
Als ik me plaatsvervangend schaam (en wie kent dat niet?), dan doet de ander iets waar ik me niet in kan vinden. Nou is niemand verantwoordelijk voor het gedrag van een ander, dus vaak is het ook een misplaatst of onterecht gevoel en dat kan te maken hebben met een heel ander probleem.

Ik denk dat er geen andere benaming is voor plaatsvervangende schaamte, de term dekt de lading wel.
Ik kan er ook niet goed over oordelen, ben geen arts of psych of zo. Ik kan je wel zeggen dat ik het niet ervaar bij de mensen rondom mij. Ik ken vooral de schaamte voor mijn eigen gedrag/angst.
Mijn man heeft ook een hobby, reënactment. Het naspelen van de 2e wereldoorlog voor publiek.
Hij vindt het leuk, heeft vrienden, hij kan zich lekker uitleven en het heeft levendige gesprekken met overlevenden die hem spontaan aanspreken.
Ik sta daar helemaal buiten (eigen keuze), maar ik gun het hem van harte. Hij komt thuis met hele avonturen die hij heeft beleefd :)
Dus persoonlijk herken ik het niet.

Dat gezegd hebbende vind ik cool dat je de oorzaken zoekt achter je gevoel. Het kan nooit kwaad dat onder ogen te durven zien.
Goedemorgen Maan. Dat klopt, de geschiedenis herhaalt zich weer.
Natuurlijk gun ik mijn vriend zijn pleziertjes en zijn hobby’s, die heb ik ook.

Ik vind je een lieve, begrijpende dame. Ik zal er misschien ooit aan wennen dat vriend dit figureren nu eenmaal leuk vindt. Zolang ik hem maar niet op tv zie. Gelukkig zitten daar heel veel knoppen op.

Hartelijk dank voor je reply en meedenken.
Gebruikersavatar
Maan
Berichten: 56
Lid geworden op: 20 nov 2017 16:57

Re: Plaatsvervangend schaamte

Phylas schreef: 14 dec 2017 11:08 Goedemorgen Maan. Dat klopt, de geschiedenis herhaalt zich weer.
Natuurlijk gun ik mijn vriend zijn pleziertjes en zijn hobby’s, die heb ik ook.

Ik vind je een lieve, begrijpende dame. Ik zal er misschien ooit aan wennen dat vriend dit figureren nu eenmaal leuk vindt. Zolang ik hem maar niet op tv zie. Gelukkig zitten daar heel veel knoppen op.

Hartelijk dank voor je reply en meedenken.
Wat telkens terug komt in je reacties is die tv.
Nou had die vroeger een enorme impact op de samenleving. Het was nieuw, het bracht de wereld voor je luie stoel, mensen gingen echt de deur niet uit als er bepaalde mensen (Willem Duys, Mies Bouwman, Swiebertje, Floris) op tv waren. Je bent mijn leeftijd en ik kan me dit nog levendig herinneren.
Ook dat de gordijnen dicht gingen, het hele gezin zich om die buis schaarde en het na 7 uur uitgestorven was op straat.

De schaamte begon bij je vader dus in die tijd schat ik zo in.
Heb je nare ervaringen gehad als men hem herkende? Bijvoorbeeld dat hij geen oog meer voor jou had of dat mensen hem bekeken met de valse indruk dat hij zo was als op het scherm?
Ik zit maar te gissen hoor, maar die link met verleden valt me zo op.

Terug naar “Overige problemen en vragen”