Gebruikersavatar
anoniem000
Berichten: 6
Lid geworden op: 28 feb 2017 17:34

Frustraties door jongere broer.

Dit gaat over een probleem waar ik al mijn hele leven mee zit, en dat steeds erger wordt. Het komt voornamelijk door mijn broertje, en ik denk eigenlijk ook wel dat dit soort problemen algemeen bekend is. Het verhaal zal erg kinderachtig overkomen, maar dat komt omdat het gewoon kinderachtig is.

Ik ben inmiddels 19 jaar. Ik heb een broertje van 17.
Wij zijn twee heel verschillende mensen, ik zou mezelf beschrijven als volgt (en anderen zien mij ook zo):
- iemand die zich (te veel) aanpast.
- best wel verlegen.
- goed kan samenwerken.
- maar slecht vrienden durft te maken.
- creatief.
- beleefd, (te) bescheiden.

Mijn broertje is juist zo:
- Eigenwijs.
- Totaal niet verlegen en trekt zich echt nergens iets van aan (zou ik zelf écht ook eens moeten doen).
- Kan slecht samenwerken.
- Gaat het liefst om met volwassenen.
- Is officieel hoogbegaafd. (Heeft wel dyslexie voor schrijven, maar dat staat los van hoogbegaafdheid).
- Bazig.

Ik weet dat mijn broertje ergens een klein 'foutje' heeft. Vroeger op de basisschool al, 'mishandelde' hij andere kinderen geestelijk en fysiek. Dat heeft meerdere gesprekken tussen docenten en mijn moeder opgeleverd (vooral met mijn moeder, want mijn vader had daar geen behoefte aan). Maar ook naar mij werd soms gekeken. Alsof er aanwijzingen werden gezocht?
Al zeg ik het zelf, maar ik was altijd tegen iedereen aardig. Ook tegen mijn broertje. Maar door de jaren heen is dat verpest.
Mijn broertje zoekt altijd de grens op. Hij krijgt het soms zo ver dat ik gewoon niet meer serieus word genomen. Hij is stiekem. Ook wordt hij voorgetrokken door mijn vader, en mijn moeder weet dit. Het is al een hele stap geweest dat mijn moeder daar achter is gekomen. Dit is heel belangrijk geweest voor mij.

Ik wordt altijd door hem pijn gedaan. Ik heb ook al van alles geprobeerd. Als ik het negeer, wordt het gewoon erger. Hij blijft gewoon zijn gang gaan, totdat ik onder de blauwe plekken zit. Of totdat mijn spullen gewoon kapot zijn.
Als ik iets terug doe, doet hij net zo goed iets terug, waardoor je in een extreem kinderachtige cyclus komt. Als ik met hem erover wil praten, negeert hij juist mij. En gaat hij door met zijn proces om mijn leven zuur te maken. Als ik afstand hou, dan volgt hij gewoon. Bedenk ook dat als ik zelf naar een andere ruimte ga, mijn spullen nog steeds kapot worden gemaakt, en dat lawaai door het hele huis te horen is wanneer ik graag wil leren.
Als ik een van mijn ouders erbij haal, dan wordt er ook geen einde aan gemaakt. Moet je je voorstellen dat 2 broers van 17 en 19, dit soort situaties nog veroorzaken.

Juist omdat ik vaak voor de optie kies om een ouder erbij te halen, ben ik altijd de klager. Ook hier lukt het mijn broertje dus om te zorgen dat ik niet meer word geloofd / serieus word genomen. Daarnaast zijn mijn ouders niet altijd thuis. Als ik kinderachtig iets terug zou doen, dus een klap verkopen, dan krijg ik het nog harder terug. Jullie kunnen je niet voorstellen wat ik allemaal al heb geprobeerd, en hoe blind de buitenwereld hiervoor is, dus ook mijn ouders. Ik heb al eens onder de blauwe plekken gezeten, en toen werd gezegd dat ik het waarschijnlijk toch zelf schuld was.
Zelf ben ik écht nog nóóit begonnen met uitdagen, ruzie zoeken, enzovoort. Ik heb altijd goedwil gehad. En ik hoopte altijd dat we gewoon normaal met elkaar konden omgaan. Het begin van een ellendige rotzooi ligt altijd bij mijn broertje. In sommige hoogtepunten, wanneer het weer eens echt mis ging tussen ons, heb ik vreselijke dingen gezegd. Ik krijg er na een tijdje zelfs hele foute gedachten door. Ideeën en gedachten die niet zijn gericht naar mijn broertje, maar naar mezelf. Door de eindeloze, onvoorstelbare frustratie, en het voor schut staan bij anderen, ben ik mezelf minderwaardig gaan voelen. Ik ben daardoor altijd verlegen gebleven. Ik heb zelfs een cursus gedaan om mijn zelfbeeld te verbeteren, maar ik kom er gewoon niet uit.

Ik wordt gewoon door niemand begrepen. Mijn broertje is ook gewoon fysiek sterker, en heel gewiekst. Het lijkt alsof hij van tevoren een planning heeft om een bepaalde situatie op te zetten. Iedereen zou verwachten dat als we ouder en volwassener worden, dat het vanzelf over gaat. In elk gezin komt ruzie voor. Maar dit tussen ons is geen ruzie. Het is een doelloos proces om mij te domineren. Ik moet sommige dingen echt aan mijn broertje vragen. Hij trekt me aan een oor mee naar binnen, of gooit water over me heen, zodat ik te laat kom bij een afspraak. Hij heeft ergens een afwijking. Dat weet ik gewoon zeker. En de reactie van mijn ouders is dat het allemaal niet zo erg is, en we er allemaal maar rekening mee moeten houden.

Waar ik me het meeste zorgen over maak, is mijn verwerking van bovenstaand verhaal. Ik krijg er zoals ik al heb gezegd, hele foute gedachten door, en ik lijd er echt aan. Normaal ben ik zo niet, maar mijn broertje haalt het ergste in mij naar boven, en dit groeit in mij. Hoe ouder we worden hoe extremer de gevallen, en het kan zomaar op een dag helemaal mis gaan.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Frustraties door jongere broer.

anoniem000 schreef:Waar ik me het meeste zorgen over maak, is mijn verwerking van bovenstaand verhaal. Ik krijg er zoals ik al heb gezegd, hele foute gedachten door, en ik lijd er echt aan. Normaal ben ik zo niet, maar mijn broertje haalt het ergste in mij naar boven, en dit groeit in mij. Hoe ouder we worden hoe extremer de gevallen, en het kan zomaar op een dag helemaal mis gaan.
'Sibling rivalry' in zijn de meest negatieve zin. Het is best moeilijk als binnen een gezin relatief veel aandacht gaat naar het kind met het probleemgedrag. Van de andere kinderen wordt door ouders vaak inschikkelijkheid en geduld gevraagd. Het is heel begrijpelijk dat zoiets gaat wringen en niet eerlijk aanvoelt. Je bent 19, ik weet niet of je plannen hebt om te studeren en misschien op je zelf te gaan wonen, dat zou al heel wat schelen natuurlijk.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
sofiedd
Berichten: 20
Lid geworden op: 02 feb 2017 20:25

Re: Frustraties door jongere broer.

Hallo anoniem000

Misschien hebben jouw ouders inderdaad tijd nodig om open te staan voor het idee dat je broertje misschien wat anders is.
Dat jij het moeilijk hebt met het gedrag van je broertje is begrijpelijk. Een kot of woning met andere studenten (als je studeert) zou voor jou idd nu een oplossing kunnen zijn.

Groetjes

Terug naar “Overige problemen en vragen”