M. was een vriend van mij. Maar nu niet meer. En dat komt omdat hij heel egoistisch bezig was. Terwijl ik vrienden alles kan vertellen over bijvoorbeeld mijn salaris, mijn huurkosten, wat ik koop voor mijn huis en ook gevoelens, was M. hier helaas heel gesloten over. Zelfs zo gesloten dat hij niet vertelde hoeveel geld hij bij zich had, wanneer ik geld wilde lenen.
Ik zie privacy als iets wat niet iedereen voor zich hoeft te houden. Helemaal niet zelfs. Ik ben een open persoon. Ik vind het juist beter als mensen elkaar wat meer persoonlijk dingen zouden vertellen. M. heeft mij nooit uitnodigd om lekker gezellig een film te bekijken. Sterker nog, ik denk dat hij zoveel aan zijn privacy gehecht is, dat ik daar niet eens mag komen. Heel bizar. Ik kom maar niks te weten over zijn appartement en op vragen over dvd's, films en andere dingen, laat hij ook nooit los.
Daarom vind ik ook dat privacy niet altijd gesloten hoeft te blijven. Wat vinden jullie? Stel nou dat ik een nieuwe boormachine nodig heb, en ik zou een nieuwe kopen. Dan zou het toch behoorlijk zonde van het geld zijn als bleek dat M. er ook een zou hebben. Die van hem zou ik makkelijk kunnen lenen. Maar als hij zo gesloten blijft over wat hij thuis allemaal heeft, ben ik lekker een hoop geld kwijt...
Moet je eens weten hoeveel mensen je zou kunnen helpen door ze te vertellen wat je hebt. Dan kan je onderling veel meer ruilen en uitlenen. Scheelt bakken met geld.