Gebruikersavatar
Juweeltje82
Berichten: 2
Lid geworden op: 30 dec 2016 12:04

Partner met autisme.

Mijn man heeft autisme en ik vind het alles behalve makkelijk.
Hij kan ineens boos worden waar ik dan weer erg van schrik.
Ook als we ruzie hebben word hij erg paranoïde en gaat hij al mijn wegen na.

Wilde even mijn ei kwijt.
Bedankt voor het lezen.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Partner met autisme.

Juweeltje82 schreef:Wilde even mijn ei kwijt.
Bedankt voor het lezen.
Je wilde even je ei kwijt, maar je hebt verder geen hulpvraag en geen behoefte aan adviezen of steun?
Dan kan dit topic net zo goed gesloten worden, of niet?
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Tsoort
Berichten: 62
Lid geworden op: 07 apr 2016 11:28

Re: Partner met autisme.

Dag juweeltje,

Ik zag dat je al heel wat tips kreeg van Parsie en Jazz : hele goeie tips ten andere. Het label autist, asperger en we kunnen zo nog even door gaan, mag geen excuus zijn voor de betrokkene om zich in het "slachtofferschap", zoals dat in de literatuur wordt genoemd te wentelen en geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar gedrag. Anderzijds mag een partner/ouder/vriend/... het label niet beschouwen als iets uitzichtloos of als een "medisch" label , waarbij we moeten wachten op de ontdekking van de juiste pil.

Er moet continu verder aan gewerkt worden : voor het "slachtoffer", maar ook voor je zelf, want anders kom je in wanhoop terecht en dat is nu echt geen goeie raadgever : "niet aflatende psycho-educatieve verzorging" zoals Parsie dat zo pakkend zegt.
En ik weet het : het is niet gemakkelijk : veel hangt af van de graad en de soort aandoening en veel therapeutische programma's tot sociabilisering hebben weinig of geen effect en dan dikwijls slechts kortdurend, zoals we recentelijk in de literatuur moeten lezen : het is het "niet - aflatende" en de sterkte van de relatie die bepalend is.

Het is een leerproces, zeer individueel : wat werkt er bij hem/haar, wat werkt er niet, wat moet ik negeren, wat moet ik aangrijpen en wanneer/in welke omstandigheden om de persoon tot inzicht te brengen, hoe beperkt dan ook. En het is vooral een proces van kleine succesjes die de relatie leefbaar houden.
Verlies vooral één iets niet uit het oog : de persoon is niet zijn aandoening : er is veel meer persoon. Laat de aandoening dan ook niet de bovenhand halen, maar focus net op die andere elementen en probeer het storende te negeren.

Een eerste stap is om de "aandoening" en haar kenmerken beter te leren kennen : er is daar een hoop literatuur op het internet over te vinden. Tweedens is het belangrijk om de aandoening van je partner heel individueel met deze kenmerken te beschrijven : wat gaat in zijn/haar geval op, wat minder en wat helemaal niet. Je zult versteld staan van de verscheidenheid binnen deze "labels", en dus ook van de individuele mogelijkheden en opportuniteiten.
Ten derde kun je zo zelf tot inzicht komen waar en wanneer de "aandoening" boven komt en zodat het makkelijker wordt om dit "storend" gedrag op dat moment te negeren of minimum in zijn juiste context te plaatsen, waardoor je er zelf minder emotioneel door geraakt wordt en je het beter van je af kunt zetten. Belangrijk is dat je dit leerproces gestructureerd aanpakt

Nu in dit leerproces hoef je niet alleen te staan : aarzel niet de hulp in te roepen van een "expert", liefst met veel ervaring in omgang met zo'n persoon.
Een eerste stap deed je door hier een reactie te plaatsen. Is het niet Parsie, Jazz, Koen,Susanne, memories,en de zovele anderen die al op dit onderwerp autisme spectrum stoornissen reageerden ?

Hebben jullie nog goeie tips voor Juweeltje ?

Juweeltje : laat die eieren maar komen :lol:
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Partner met autisme.

Tsoort schreef:Dag juweeltje,
Ik zag dat je al heel wat tips kreeg van Parsie en Jazz : hele goeie tips ten andere.
Ik moet je op dit punt corrigeren: noch 'parsie' noch 'jazzauti' hebben op een post van 'juweeltje82' gereageerd.
De reacties waar je op doelt staan in een topic dat niet van de hand van 'juweeltje82' is, maar waarvan ze aangaf zich erg in de inhoud te herkennen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Partner met autisme.

Hoi Juweeltje82,

Ei Ei, zei professor Sikbock (uit Olivier B. Bommel) :lol:

Ik denk dat Tsoort al een hele hoop heeft geschreven waar ik achter sta. Het hangt van de persoon af, dat is altijd zo. Het is zoals Tsoort al aangaf veel van elkaar leren of over elkaar leren en een lange adem hebben.
Hij kan ineens boos worden...
Ik denk wel dat het niet "ineens" zou is voor je man maar dat er wel wat dingen voorafgaan. Misschien zijn het kleine dingen die je niet opmerkt, maar die voor je man bloedirritant zijn of wellicht is hij wel moe en komt het "zomaar ineens" eruit. Er kunnen legio dingen zijn, waardoor het lijkt dat iemand ineens boos wordt.

Feit is dat hij ook kan werken in het eerder constateren van een ergernis en het melden, in plaats van je woede vasthouden en het allemaal uitgooien.
Ook als we ruzie hebben word hij erg paranoïde en gaat hij al mijn wegen na.
Ieder kan weer anders op "ruzie" reageren. Ik associeer ruzie met boos zijn naar elkaar of agressie of schreeuwen of.. maar dat hoeft niet voor iemand anders te gelden. Ik begrijp het paranoïde ook niet.
Understand: you been understood

Terug naar “Autisme Spectrum Stoornissen”