Gebruikersavatar
frikaatje
Berichten: 1
Lid geworden op: 10 sep 2016 11:55

Help! ruzie/relatie met Asperger.

Hoi hoi,

ik heb al een tijd een relatie met iemand is is gediagnostiseerd met autisme spectrum stoornis/asperger. Ik ben niet zo van de labeltjes dus heb er eigenlijk nooit bij nagedacht of er in grote mate aandacht aan geschonken. Ik ben nou eenmaal verliefd geworden op een persoon en ik ken al zijn trekjes en maniertjes als deel van hem. Ik dacht altijd; iedereen heeft wel een andere 'gebruiksaanwijzing'.
Maar toch merk ik dat er meer en meer dingetjes, ruzietjes kunnen worden terug geleid naar de diagnose. Ik vind het steeds moeilijker dat ik (voor mijn gevoel) heel vaak maar alle ruzies en discussies moet laten gaan door zelf mij te verontschuldigen en weer lief te doen (terwijl ik dan helemaal niet vind dat ik degene ben die dat zou moeten doen) omdat hij toch niet te overtuigen is van een andere kijk op een situatie. In de ruzies kan hij echt snijdend gemeen zijn, maar hij heeft het echt niet door. Als ik huil, troost hij me niet, maar schiet hij in de verdediging. hij wordt dan bijna zenuwachtig en bozig.
Ruzies ontstaan vaak door miscommunicatie of een botsing van onze persoonlijkheden. Ik ben zelf niet van vaste afspraken bijvoorbeeld, en voel niet de behoefte om weken van te voren al te moeten bevestigen of ik wel of niet ergens mee naar toe ga (soms ook juist omdat ik weet dat ik er dan écht aan vast zit, want dan heb ik het beloofd < die hoor ik heel vaak).
Begrijp me niet verkeerd, nu hoor je natuurlijk maar 1 kant. Als alles goed is, is ook alles perfect. Hij adoreert me en zal me altijd willen laten weten hoe lief of mooi ik ben, of hoeveel ik voor hem beteken. Hij knuffelt me hele dagen en kijkt altijd met glinsterende ogen naar me. Hij doet dan ook (bijna) alles wat ik aan hem vraag.
Dit contrast is voor mij erg verwarrend. Tijdens de ruzies kan ik me niet voorstellen dat hij überhaupt een beetje om mij geeft, terwijl op een 'normaal' of rustig moment ik overspoeld word met hoeveel hij van me houdt.
Door een slechte band met zijn familie ben ik heel erg belangrijk voor hem; hij ook voor mij, maar ik hou er nog een grote familie op na waar ik onvoorwaardelijk op zou kunnen terugvallen, iets dat hij niet heeft/voelt (we zijn nog jong en voor een deel nog afhankelijk van onze ouders, hij zou het dus wel moeten hebben). Hij heeft wel hele goede vrienden, waar ik het ook goed mee kan vinden.

Onze relatie is een ontzettende hechte. Ik ben met niemand zo mezelf en niemand kent me zoals hem. Ik heb met hem de allergrootste lol en we hebben veel meegemaakt samen. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit bij hem weg zou gaan.

Maar, Ik weet niet hoe lang ik de 'ruzie' kant nog aan kan. Ik heb geen zin om telkens te doen alsof er niks is gebeurd terwijl hij me heel diep heeft geraakt met zijn woorden.
Heeft iemand misschien tips over hoe ik (beter) om kan gaan met de ruzies?
Het lijkt me zo fijn als hij een keertje gewoon sorry zou zeggen, of voor een keer ook echt zou beseffen wat voor dingen hij heeft gezegd of gedaan..
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

frikaatje schreef:Door een slechte band met zijn familie ben ik heel erg belangrijk voor hem; hij ook voor mij.
Als ik je verhaal lees vraag ik me af om welke reden jullie een stelletje zijn. Natuurlijk zal je onmiddellijk zeggen "het is liefde," maar ik zou je willen aanraden om de gevoelens die jullie voor elkaar hebben eens nader te onderzoeken. Ik vind dat er in jullie relatie namelijk geen sprake van gelijkheid is. Je hebt je een min of meer zorgende rol toebedeeld en daarmee leg je eigenlijk al een tijdbom onder deze relatie. Zijn kinderlijke blijken van affectie en waardering voor jou maakt het wel een beetje goed, maar diep van binnen besef je dat het niet voldoende is. En zeker niet op de lange termijn.

Omdat je nog jong bent en voor een deel nog afhankelijk van je ouders zou ik je willen adviseren om deze situatie ook eens met je ouders te bespreken. Misschien hebben ze wel goede tips, en verhalen uit eigen ervaring waar je iets mee kunt doen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
parsie
Berichten: 51
Lid geworden op: 13 apr 2015 17:33

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

Ja, zo'n partner heb ik ook. Bereid om alles voor me te doen, houdt na 24 jaar nog steeds veel van me. Menslief, ik mag toch in mijn handjes knijpen...?
De werkelijkheid is een stuk weerbarstiger. Ik heb geleerd om ruzietjes te 'winnen', haha. Al kost het bakken met energie. Ik ben degene die niet aflatend de psycho-educatie verzorg, haar confronteer met dat ze in elke ruzie zowel aanklager, verdediger en rechter denkt te kunnen zijn. Vraag haar of niet alle mensen van zichzelf denken gelijk te hebben, en waarom dat consequent in haar gelijk zou moeten uitmonden. Ja, maar ik heb er zorgvuldig over nagedacht, was toen het antwoord. En een hele eyeopener dat anderen dat van zichzelf ook konden vinden. Starheid, zwartwit denken. Gebrek aan inlevingsvermogen, ook al weet ze heel goed te doen alsof. Moeite met intimiteit. Gevoelig genoeg zijn, maar gevoelens en emoties nooit laten meewegen in haar handelen of denken, ze wel voelen maar niet kunnen uiten. Na al die tijd is dat nog steeds niet makkelijk te begrijpen voor mij, maar veranderen zal het niet.
Beetje tactvol reageren, voor zover ik dat in me heb, niet of vaag reageren als ik een plannetje van haar aanvankelijk als onbesuisd inschat. Omdat weerstand van mij haar redenatievermogen en wilskracht tot grote hoogte versterkt. Gewoon laten overwaaien en als het belangrijk is komt ze er wel op terug. Ze weet mijn strategie hierin, maar zal hier nooit op anticiperen. Het gaat om het patroon.
En oh ja, in ruzies is dat houden van er echt niet. Kan ik nog het gevoel hebben dat op de achtergrond mijn gevoel voor haar intact blijft, bij haar is het er echt niet. Wat haar dus veel ruimte geeft voor gemeen zijn, bakken olie op het vuur en bewust willen kwetsen. Ruzie om de ruzie en om te winnen. Terwijl het mij doorgaans niet blijkt te gaan om de feiten, maar om hoe ze met die feiten omgaat. Haar enige motivatie lijkt te zijn of haar argumenten mij lamleggen. Luisteren, mijn argumenten horen of begrijpen dat gebeurt gewoon niet. Door haar autisme kan ze dat niet. Alleen als ze heel ontspannen is, kan ze goed luisteren en begrijpen. Door de stress van een ruzie klapt ze dicht en gelooft alleen zichzelf nog maar, met super-redenatiekracht en voorbijgaand aan mij. Niet dat ze dat kan uiten, laat staan er ooit sorry voor zeggen.
Maar in stressloze tijden is het een schat.
Alleen welk leven is nu stressloos, tenminste in die mate. Is het niet de relatie, dan is het het werk of de studie, de huisvesting of de hypotheek, de kinderen, familieperikelen.
We zijn nu bezig de stressoren in kaart te brengen en de manier te vinden waarop ze het kan laten wegvloeien. Onderkennen is daarbij ook al een probleem. Soms lukt het me om iets wat erg voor de hand ligt, voor haar te verwoorden, omdat ze dat zelf niet kan. Dat helpt wel, het steunt haar ook.
ik moet er veel voor doen om de relatie te laten werken, maar zij ook. En steeds gaat het over haar autisme.
kun je hier iets mee?
Gebruikersavatar
jazzauti
Berichten: 28
Lid geworden op: 19 dec 2015 21:54

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

wat mooi dat je zulke goede momenten hebt met je vriend. en fijn dat hij duidelijk maakt dat je zo belangrijk voor hem bent (doen ook niet veel mannen). dus eigenlijk jammer van die ruzies. en dus goed dat je daar over vertelt en er een oplossing in wilt zoeken. immers, je bent gek op hem en hij op jou. ik vind het nogal wat om te zeggen dat je de relatie maar moet verbreken. daar gaan m'n haren recht van overeind staan. je komt hier voor tips.

wat ik zou doen, is op een moment van rust eens bespreken hoe hij erover denkt om samen naar hulp te zoeken. dat ik wel verder wil, maar niet meer op deze manier. eventueel met voorbeelden waarom ik dat wil. hij moet goed begrijpen dat het niet zijn fout is, maar dat niks doen ook geen optie is. hij is nou eenmaal autistisch, wat (je zegt het al) een extra handleiding met zich meebrengt. wederom: dat is niet zijn fout. maar zeker ook niet de jouwe!! dat hij autistisch is, wil niet zeggen dat jij geen rechten hebt. dat zal hij moeten accepteren. en zo'n recht is dat jullie samen aan jullie relatie werken.

besef is het begin van ontwikkeling, zeg ik altijd. als iets duidelijk is en als hij beseft dat het anders moet, dan zul je dingen makkelijker veranderen. ook hem. waak wel voor uitstel uitstel uitstel. laat hem deze keer maar eens een belofte doen om naar een 'psycholoog, relatietherapie, adviseur' te gaan. en die afspraak ook maken.

succes en we vernemen graag van je!
jazz (ook asperger trouwens...)
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

jazzauti schreef:Ik vind het nogal wat om te zeggen dat je de relatie maar moet verbreken. daar gaan m'n haren recht van overeind staan.
Daar gaan je haren recht van overeind staan? Nou, wie weet staat zo’n apart kapsel je wel heel goed. Er is hier door niemand aangeraden dat de relatie verbroken moet worden, goed lezen bespaart je in ieder geval de kans op een 'bad hair day'.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Juweeltje82
Berichten: 2
Lid geworden op: 30 dec 2016 12:04

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

Erg herkenbaar dit.
Sterkte hoor want het is alles behalve makkelijk
Gebruikersavatar
knoalster
Berichten: 27
Lid geworden op: 21 mar 2018 14:34

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

Oud topic.
Maar dit is ook zoooooo herkenbaar. Dan tussen mij als man en mijn beste vriendin met Asperger.
Zij kan echt zo knappen in een discussie, echt ongelofelijk koppig worden. Alles gaat dan alleen maar om haar.
Ik ben dan degene die haar wil aanvallen, wil kwetsen. Alles zou alleen om mij draaien. Ik zit constant fout.
Ik moet sorry zeggen en mijn ego mag niet bevredigt worden.

Elke keer moet ik maar alles over laten waaien en alles wat tegen mij gezegd wordt moet ik maar accepteren. Vergeven en vergeten zonder dat er van de andere kant enig excuus is. Zij kan gewoon geen zelfreflectie aan de dag leggen.
Zeg ik er wel wat van, geef ik aan van maar jij zegt tegen mij wat je eigenlijk zelf doet dan ben ik heel kinderachtig bezig ''oeee probeer je alles om te draaien, dat werkt niet hoor''. Empathie, reflectie en alles zit er echt gewoon niet in.

Enige wat anders is is dat zij gewoon totaal niet wil zeggen hoe ze over mij denkt.
Dat ze nog met mij wil praten dagelijks en ik haar beste vriend ben zegt genoeg (tja voor een Asperger wel).
Gebruikersavatar
Jon
Berichten: 1239
Lid geworden op: 24 apr 2015 16:02

Re: Help! ruzie/relatie met Asperger.

Zelf heb ik ook ASS (en ook nog ADD, zonder de H).
Ik vind confrontaties bijzonder moeilijk (zoals in dit topic is genoemd) en vaak voel ik mij hierin de hoofdschuldige, aanstichter en onderliggende partij.
Kan er erg slecht tegen als ik ergens ongelijk in krijg, terwijl ik ergens weet dat ik vermoedelijk gewoon gelijk heb.
Anderzijds kan ik ook best star zijn en lange tenen hebben.
Vind sociale omgang zeer moeilijk; mensen zijn zo verschillend; of het nou is in relaties, vriendschappen, op de werkvloer, buren, online etc
Dat maakt de maatschappij ook zo complex en soms voel ik me enorm kwetsbaar.
Alsof ik in een zekere zin 'naakt' ben; een soort van bescherming mis en totaal anders en afwijkend ben (qua denken, communiceren etc).
Dat geeft me soms een erg moedeloos en ook machteloos gevoel.

Terug naar “Autisme Spectrum Stoornissen”