Hoi Alias Ego,
Bij mij werd gesuggereerd door de psycholoog dat ik enkele kenmerken van asperger syndroom heb wat valt onder autisme. Zonder mijn weten is mijn therapie bij de psycholoog daarop aangepast. Ik kwam daar best wel laat achter, een paar sessies geleden.
Ik heb mij ook bezig gehouden of dat zou moeten testen. En eigenlijk weet ik het nu nog niet en heb ik ook geen argumenten gehoord van de psy waarom dat wel of geen goed idee is. Eigenlijk zei mijn psy dat ik dit zelf moet weten en dat het niet strikt nodig is.
Andere kant kan ik net zo goed een boek over autisme kopen en daarvan wat van leren en toepassen . Zo'n etiket van autisme is ook weer een hoop geplak . En dan ben je autist , tja moet er toch mee leren leven .
Je kan inderdaad een boek kopen en inlezen en zelf je conclusies trekken. Een avondje wat websites bekijken met ervaringen van autisten zelf over bepaalde onderwerpen en kijken waar de ervaringen overeenkomen. Maar de ene autist is natuurlijk ook de andere niet. Dus er zullen altijd verschillen zijn. Ik heb ook een tijdje rond gestruind op het internet naar hoe andere mensen met autisme (asperger) de dingen ervaren. Globaal gezegd kan ik een hoop plaatsen maar zeker niet alles en dat maakt het ook wel weer twijfelachtig.
Ik loop niet zichtbaar met zo'n etiket van autisme. Er zijn een paar mensen aan wie ik het heb verteld en dat is genoeg. Je moet er niet mee leven, dat lijkt mij te dwingend op gesteld. Waar je beter uit van kan gaan is dat als je iets opmerkt waar je gestrest van raak dat je het eerder aangeeft en er iets mee doet i.p.v. niet op te merken, dan heel erg moe te zijn en denken dat dit zo hoort. Minder is soms meer.
Je kunt dus leren om jezelf zoals je bent beter te accepteren. En als dat zo is zullen veel mensen jou dus ook beter accepteren, op de een of andere magische wijze.
Ik denk dat ook.