Ik denk dat het heel erg afhangt van hoeveel last je hebt van je autisme. Maar het zal tot op zekere hoogte wel mogelijk zijn om het
beter te herkennen. Ik leg nadruk op beter, omdat je niet kunt verwachten at het even goed zal gaan als bij iemand anders die geen autisme heeft.
Ik ben zelf gediagnosticeerd met PDD-NOS, ik ben niet hoogbegaafd of iets dergelijks maar heb over het algemeen wel een iets hoger dan gemiddelde intelligentie, als je al die tests van de psychologen mag geloven. (Ik twijfel er nog wel eens aan
)
Ik ben zelf een groot voorstander van sarcasme en maak er dan zelf ook veel gebruik van. Het herkennen is echter lastiger dan het gebruiken. Vaak zorgt dat inderdaad voor hilarische situaties, niet alleen voor omstanders maar vooral voor mezelf. Het feit dat ik alles in eerste instantie letterlijk opneem wil zeggen dat zelfs in een serieus gesprek een gezegde heel grappig over kan komen.
In het gezin waar ik vandaan kom wordt veel sarcasme gebruikt en ik denk dat ik er mede daarom ook beter in ben geworden het te herkennen. Echter sarcasme en ironie komen in veel verschillende vormen voor en vaak snap ik het nog steeds niet direct.
Maar hoe vaker je sarcasme zult gebruiken (en hem de kans laat er zélf achter te komen) hoe beter hij zal worden in het te herkennen, daar ben ik van overtuigd