Hallo, ik ben nieuw en wil mij graag voorstellen. Ik heet Marina, ben een nog actieve vrouw van 67. Sinds 2 jaar woont mijn zoon van 35 bij mij in huis.
Pas 2 jaar geleden is bij hem PDDNOS vastgesteld, nadat hij een traject bij de GGZ was ingegaan na een scheiding. Ik had wel vaker opgemerkt dat er iets met hem was, maar wist niet wat. Dacht dat het allemaal te maken had met het overlijden van zijn vader (mijn man,18 jaar geleden). Hij was toen 17 en kreeg toen vrienden die niet echt bij hem pasten. Hij heeft ook altijd een baan gehad, maar na de scheiding ging het niet goed met hem.
Heeft met de behandeling bij de GGZ ook gewoon gewerkt en op zichzelf gewoond. Dit bleek niet goed te lukken, kwam in financiele problemen (kon niet goed ordenen, geld beheren en adminstratie doen, maar is daar door hulp wel vaardiger in geworden. Grootste probleem; het aangaan van relaties, het maken van vrienden. Omdat de laatste twee jaren niet goed zijn verlopen; hij mij de schuld geeft van alles wat mis ging, is de verhouding tussen ons verstoord. Hij haat mij,wenst dat ik dood ga, scheldt mij uit, beledigt mij en heeft mij vorig jaar november in huis bont en blauw getrapt.
De situatie is ondanks begeleiding is verergerd en vanochtend kreeg ik weer een optater en ging languit in de gang onderuit en heb me flink bezeerd. Had toevallig een afspraak met mijn coach die mij een aantal adviezen gaf. Het Bureau voor Rechtshulp steeds ingelicht, de wijkagent een paar keer gebeld, en de huisarts meldingen hiervan gedaan. Het laatste is nu 112 bellen, maar vind dat zo moeilijk. Want wie helpt mij daarna?