Hoi hoi,
Ik ben aan het google geweest en ben bij dit forum terecht gekomen,ik hoop dat ik verder kom met mijn probleem.
Ik ben een vrouw van 48 jaar,ik ben 7jaar geleden bij de huisarts terecht gekomen met klachten dat ik geen emoties had en niet kon uitte.Hij is ook psycholoog en heeft een aantal gesprekken met mij besproken.En ik ging er helemaal onderdoor en hij wou eens psychosentese proberen,maar dat lukte ook niet,ik was zo onrustig.Ik kreeg dan ook medicijnen 20mg paroxetine.
Hij gaf toen aan dat ik maar naar een psycholoog moest gaan,maar ik was zo labiel,dat ik het niet aandurfde,ik wou rust,en ik had tijd nodig om alles op een rijtje te zetten.
Maar uit ervaring van andere mensen wist ik dat een psychiater alleen maar luistert en af en toe een hint geeft,dat had ik nodig.
Ik heb 6 jaar lang een psychiater gehad die alleen maar luisterde en me niet zo onrustig maakte,ik voelde me daar redelijk goed bij,hij gaf wel regelmatig aan of ik naar een psycholoog wou,maar ik wilde het niet.Ik dacht ik heb nu een goede band en hij wist precies met mij om te gaan.
Maar nu heb ik een andere psychiater omdat de andere een andere baan had gevonden.
Ik vond het wel erg,maar ik dacht dat alle psychiater zo met patienten om ging.
Ik heb nu 5 gesprekken gehad en heb mijn problemen niet kunnen uitte,hij kapte het iedere keer af,en had het maar over mijn onrust.
Hij wou mij een anti-psychotisch medicijn geven,maar ik ben er zo op tegen!!!
Ik had ook veel onrust,maar om nou meteen psychose medicijnen te geven,dat vond ik te ver gaan.
Ik vroeg of ik mijn paroxetine wat kon verhogen voor de onrust,maar hij gaf aan dat hij mij niet meer wilde helpen als ik geen psychose medicijnen wou in nemen.
Ik kreeg meteen een stempel op gedrukt dat ik persoonlijkheid stoornis had,en daarom die medicijnen maar moest gaan gebruiken.Hij zette mij zo onder druk niet normaal.
Ben naar de huisarts gegaan,die mij heel goed kent ivm mijn dochter die een aangeboren hartafwijking heeft.Hij heeft ons gezin heel veel geholpen in moeilijke tijden.
De huisarts gaf aan dat de psychiater al had gebeld,en hij was het ermee eens,maar hij wist niet wat de vorige psychiater met mij gedaan had ivm gesprekken.
Hij wilde mij overtuigen maar ik was het er niet mee eens.
Ik moest 2weken erna weer terugkomen bij de psychiater,en ik kreeg weer hetzelfde verhaal te horen.ik heb gestreden niet normaal,en uiteindelijk gaf hij aan dat ik maar erover moest gaan denken,en over 6 weken terugkomen.
Nou ik weer naar de huisarts en ik vertelde toen mijn verhaal hoe ik het ervaren had ook met de vorige psychiater.
Toen gaf ie aan dat ik dan maar naar een psycholoog moest,maar wel een eerstelijns want als ik naar een tweedelijns ga,kom ik er niet binnen omdat die altijd een psychiater in huis hebben,en dan informatie gaan vragen.
Maar de eerstelijns psycholoog heb ik niets aan dat heeft mijn huisarts al gedaan.Ik heb wel een verhoging gekregen 10mg,en ik voel me nu niet meer onrustig.
Ik weet nu niet meer wat ik moet doen,ik heb het gevoel dat ik echt in de steek word gelaten,alleen omdat ik de medicijnen niet accepteer.Tja en weet je waarom,omdat ze al zo vaak aangegeven hebben of ik naar een psycholoog wou,dat zeggen ze toch niet voor niets.
Ik hoop dat iemand mij met dit verhaal kan helpen.
Bedankt alvast
Kaatjekarin
Wie weet er raad en kan ik nog wel bij een tweedelijns psycholoog terecht??