arinasmies

Waneer zie je resultaat op Methyfenidat bij kind van 6jaar

Hallo
Wij zijn sinds 2 weken bezig met Methyfenidat bij onze oudste zoon ivm ADHD. Nu zijn we begonnen met 1x pd 2.5mg Methyfenidat daar had hij totoaal geen resultaat op.Sinds afgelopen donderdag mogen we 2xdaags 2,5 mg Methyfenidat geven s`morgens en tegen de middag ook daar geen resultaat op.Ik vraag me nu af of dit wel het juist medicijn voor hem is!!!!.Donderdag gaan we weer naar de arts en bespreken we de medicatie weer door en krijgt hij controles.

Weet iemand hoe ze zoiets opbouwen want mij duurt het telang of wil ik te snel dft001

Groetjes A.S
Radix

Re: Waneer zie je resultaat op Methyfenidat bij kind van 6ja

Ik heb op latere leeftijd een poos methylfenidaat geslikt. Het geeft bijwerkingen en het duurt even voordat het lichaam zich op dit gif deze stof heeft ingesteld.

Heb dus geduld.

Omdat bij mij het resultaat niet zichbaar was, dacht de arts aan een verhoging van de dosis. Maar dan moest ik ook bloeddrukverlagers gaan slikken. "Waar is het einde??", dacht ik.
Ik ben aan mindfulness gaan doen, dat helpt net zo goed, en zonder vervelende bijwerkingen.

Ik ben ervan overtuigd geraakt, dat ADHD niet zomaar een stoornis is, maar een evolutionaire aanpassing. ADHD'ers zijn oplettender, houden de horizon beter in de gaten.
Beter is het dus, om de omgeving zodanig in te richten, dat HET KIND meer tot zijn recht komt.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Waneer zie je resultaat op Methyfenidat bij kind van 6ja

Hoi Arina,
als het adhd is, zit je uiteraard wel in de juiste hoek met het medicijn.

Maar het ingewikkelde is: adhd is een categorie uit de DSM. De diagnose wordt doorgaans wel zorgvuldig gesteld, maar vooral op basis van gedrag. Maar de dsm en dus het "etiketje" adhd doet geen enkele uitspraak over het "waarom".
Dus in feite, als je weet "hij heeft adhd" weet je nog vrij weinig. - En doorgaans blijkt (ook uit medicatie) dat het in wezen totaal niet gaat om een gedragsstoornis, maar gaat over *iets* in de hersenen, dat gedrag nogal fiks beinvloedt.
(Methylfenidaat is in wezen speed - maar werkt kalmerend; dat zegt dat er iets merkwaardigs in de hersenen aan de hand is.)

Naast de gangbare benaderingen voor Adhd (methylfenidaat en gedragstherapie) ken ik nog een viertal benaderingen die goed kunnen werken, omdat ze ook op andere aspecten dan ''gedrag'' ingaan.


In alfabetische volgorde: wat regelmatig blijkt te werken zijn de benaderingen via manuele therapie, neurofeedback; het INPP en de orthomoleculaire geneeswijze.
En totdat al dit gewerkt blijkt te hebben, heeft het zin, als hij zich NU lekker in zijn vel kan voelen.

Stil moeten zitten IS op gegeven moment voor sommige mensen ook gewoon heel erg zwaar en moeilijk. Ofwel: mogelijk "stil willen/ moeten zitten" al te veel gewild.
Puur feitelijk: stil zitten dan wel stil staan is een hoogtepunt van een (fysieke) ontwikkeling, die niet iedereen goed doormaakt (en bijna niemand met adhd goed doorgemaakt blijkt te hebben).
Dus ik zou het omdraaien: eis niet te veel van hem en laat hem vooral niet te veel stil zitten. Google eens op "actief zitten" "stokke move" "kniestoel" "sitfit" of "zitbal".

Bij slaapproblemen blijkt vaak een zgn. 'ballendeken' effectief.
Werking: door de deken word je als mens gemasseerd, de ballen bewegen in de deken - en de deken is zwaar: je voelt je lichaam. Soms zijn slechte slapers na 10 minuten al vertrokken - en slapen nog de hele nacht door ook. Nadeel: het ding is wat prijzig. (Google op ball blanket, ballendeken of 'sarkow'.)

Een andere 'shortcut' om een idee te geven: veel adhd'ers voelen zich een stuk rustiger, als ze plm. 1 minuut om hun eigen as draaien.
(Let op: een halve minuut de ene kant op, daarna heel even stilstaan - en dan de andere kant op.) Bij deze short cut mag je lekker tempo maken. Het werkt plm. een half uur. Het kan niet altijd en niet overal, maar hij heeft zichzelf altijd bij zich en "het is gratis"..;)
Het is noch een diagnose, noch een behandeling, maar dan heb je een klein beetje een idee/ een handvat.

Manuele geneeskunde is jargon voor: de manuele arts of KISS fysio therapeut. Die kijkt naar het recht staan van de (hals)wervels. Staan die scheef, wat bij plm. 75% van de ADHDers zo schijnt te zijn, dat geeft dat een enorme stroom verwarrende informatie aan het evenwichtsorgaan. Gevolg: het kind heeft een belabberd overzicht mbt. zijn omgeving (omdat in feite alles draait en niets stil staat).
Daar word je niet 'subtiel, rustig, geduldig en fijngevoelig' van. Staan de scheve wervels recht, dan kan het zijn dat iemand daar alleen al enorm van opknapt.

Neurofeedback gaat over electroden op je hoofd (anno 2011 is dat geen gedoe meer met plakkertjes en lijm, gelukkig maar) en het meten van hersengolven. Nu is bekend, dat mensen met adhd weing betagolven aanmaken.
Opmerkelijk, want in een "normaal mens" zijn dat de hersengolven die gemeten worden, als iemand behoorlijk druk is.
Adhd'ers produceren vaak wel alfagolven (wat de meeste mensen doen als ze wat wegdoezelen) of zelfs theta (wat een uiterst plezierige staat is voor de meeste mensen, je voelt je dan uiterst ontspannen). Het nadeel is alleen wel van alfa en thetagolven: "niemand" kan logisch nadenken, de boel orderen, overzicht hebben etc. etc. terwijl hij/zij in alfa of in theta is: daar hebben die mensen die dat kunnen aanmaken dus die betagolven voor...
Wat gebeurt bij neurofeedback, is dat gemeten wordt, of jij er ook zo een bent, die moeilijk (of maar heel kort, of weinig) betagolven aanmaakt. (Of nu ja: een diagnose is een diagnose: de therapeut 'kijkt' aan de hand van jouw verhaal, wat je hersenen wel en niet vaak en makkelijk doen.)
En de behandeling is: trainen, trainen, trainen om alsnog te leren betagolven aan te maken. Dat klinkt wellicht zwaarder dan het is:
je zit voor een computerscherm en als je even wat betagolven aanmaakt, krijg je meteen het plaatje van jouw voorkeur te zien, als beloning. Naarmate het beter lukt, krijgt je hele 'verhalen' op het scherm te zien.
Er zijn psychologen die dit doen en als het meezit, vergoed de verzekering de kosten.
Een iets eenvoudiger variant: je kunt CD's krijgen met een 'binaural' effect: je ene oor krijgt via de koptelefooon een net ietsje ander signaal dan je andere oor. Het verschil is te klein om op te merken, je hoort alleen muziek, klanken of wat er maar op de CD staat. Maar als het verschil tussen de 2 signalen 13 tot 40 herz bedraagt, zullen je hersenen er op reageren met het produceren van betagolven. Google eens op bijv. monroe, brainsync of hemisync. Meestal wordt wel gezegd: doe zo'n CD een uur per dag (niet de hele dag door) - voor plm. 20 euro kun je iets fatsoenlijks kopen.

De INPP visie gaat ten eerste over de ontwikkeling van het kind in de baarmoeder en de pasgeboren baby. Je hebt als mens een serie reflexen, die je in staat stellen van alles en nog wat te doen en te trainen, terwijl je hersens nog onvolgroeid zijn. Als alles meezit, "verlies" je die babyreflexen als je plm. een jaar oud bent en gaat lopen en praten. Maar bij sommige mensen - die heussies waar ook gewoon gaan lopen en praten - blijven de babyreflexen toch storen.
Zo kan "gewoon rechtop staan" een enorme klus zijn, als je babyreflexen je daarbij storen. En als je moeder of de juf dan iets tegen je zegt, vergeet je gewoon de helft (want het kan er simpelweg niet meer bij). Let wel op: de persoon in kwestie kent zichzelf niet anders dan dit, dus als je vraagt "om rechtop te staan", dan kan dat heus gewoon. Zitten kan trouwens vergelijkbare problemen opleveren.
Bewegen gaat over het algemeen nog het beste, maar lopend leren is op onze scholen afgeschaft.
En het probleem wordt dan geformuleerd als: "Ik kan dat allemaal niet opnemen, niet onthouden, niet ordenen". Het INPP herformuleert dit (na gedegen diagnostisch onderzoek) als: de reflexen storen je, zodat je het wel degelijk wilt maar nu nog niet kunt.
(Frustrerend!)
Een van de babyreflexen bemoeilijkt het een mens enorm, om een vaststaand punt in de ruimte te voelen. Het is of, alsof de ruimte om je heen ieder moment verandert of alsof de kamer netjes stil staat, maar dat jij constant beweegt of moet bewegen. Tja, als je zo "moet" leven van je reflexen (je kunt er als mens niets aan doen!!) dan IS overzicht hebben enorm lastig. 'Je kamer opruimen' is iets onbegrijpelijks. Of: een klus keurig volgens een stappenplan afwerken heel raar.
De diagnose komt neer op een uitgebreid bewegingsonderzoek. Aan de hand daarvan kan de therapeut zien, of je idd storende babyreflexen hebt.
De therapie via het INPP komt er op neer, dat je elke dag 5 minuten wat bewegingen maakt, zoals een baby die ook maakt.
Het streven is, je zenuwstel een '2e kans' te bieden, om de babyreflexen alsnog te laten verdwijnen, zoals ze bij andere mensen ook zijn verdwenen. Als de reflexen op houden met storen. wordt de wereld vaak veel overzichtelijker.
(Okee, dan moet je nog leren om te ordenen, maar de basis is er. De goede adviezen komen de meeste adhd'ers de oren uit... Ze weten al lang "wat" ze moeten doen, maar de makke is vaak: "hoe" doe ik dat nou?)
Eea kan een jaar tot anderhalf jaar duren. Het wordt door de meeste aanvullende verzekeringen betaald.


De orthomoleculaire geneeswijze is een bijna regulier werkende arts of therapeut. Er wordt uitgebreid (na een gesprek) via bloedonderzoek (of speeksel of urine) gekeken, of je als mens wel alle biochemisch stofjes 'aan boord' hebt, zodat je zenuwselsel goed kan functioneren.
Zo blijkt regelmatig, dat mensen met adhd te weinig zink in hun lichaam hebben. Of selenium, vitamine B6 of glutamine.
(Ook wordt tegelijkertijd gekeken naar eventuele allergie/ overgevoeligheid voor kleurstoffen etc.)
Het mallotige vind ik altijd, dat artsen deze stap meestal overslaan: uit gedrag blijkt iemand 'te impulsief' en dan krijg je
of een variant op speed (wat idd vaak blijkt te kalmeren)
of een anti psychoticum (want idd: vlak voor een psychose wordt een mens ook overspoeld door een wirwar van zintuigelijk prikkels).
De nuchtere, diagnostische vraag, wat er biochemisch aan de hand is, dat je zenuwstel zich zo gedraagt, zou volgens mij iedere arts zich moeten stellen, voor er medicijnen worden voorgeschreven. Google even op 'mbog', de beroepsvereniging. De meeste aanvullende verzekeringen betalen de kosten van het consult. De therapie bestaat uit het (aanvankelijk onder begeleiding) bijslikken van de tekorten.
(Ga nou niet zelf naar de drogist: daar kun je eea ook krijgen, maar geen diagnose. En soms heeft iemand een opname probleem en is de enige remedie een tijd lang een ontzettend hoge dosis slikken - "don't try this at home"/ op eigen houtje!!!)

In januari 2011 werd in 'the lancet' gepubliceerd, dat bij tweederde van de kinderen die een zgn. eliminatiedieet volgden, de adhd verdween. De artsen zelf snapten het effect niet precies, want er werden geen bloedwaarden gemeten (noch vooraf, noch na afloop) die met allergie te maken hadden - maar het resultaat was er wel degelijk. 66% is een hoge score in medisch onderzoek. Het dieet dat kinderen na afloop hebben, verschilt per persoon: iemand kan reageren op tomaat, op rode appels, op pinda's of wat dan ook.
arinasmies

Re: Waneer zie je resultaat op Methyfenidat bij kind van 6ja

we hebben hem nu goed ingestelt in de medicatie hij krijgt nu capsules medicanet die werkt 8 uur en dat is perfect.Op school gaat hij goed vooruit en maakt een grote sprong.

Ik ben erg blij dat het nu goed met hem gaat en op school ook.

Terug naar “Aandachtsproblemen (ADHD)”